Φακίδες

Δυο στίχους σκέφτηκα

να στους αφιερώσω

μα ακόμα δε κατάφερα 

το πισινό να στρώσω

Δεν είν' το σώμα ή το μυαλό

που μου έστησαν παγίδες

ούτε το λαμπερό το βλέμμα σου

μα οι κοκκινωπές φακίδες

Το ποίημα τούτο μοιάζει πιθανά

αστείο και κάπως ελαφρύ

μα κρύβει αγάπη μέσα του

κι αυτό θεωρώ αρκεί