Hulk

 

Πράσινος γίνομαι από θυμό κι οργή

σαν τον ήλιο που ανατέλλει το πρωί

Κι όσο θυμώνω να τα σπάσω θέλω όλα

ακόμα και το ποτήρι με τη κόκα κόλα

Με τα νεύρα που 'χω θέλω να τσιρίξω

μπας και την πέτρα στη χολή μου τελικά τη ρίξω

Κι αν από όλα όσα έγραψα νόημα δε βγαίνει

είναι επειδή σιγά σιγά ο κόσμος με τρελαίνει