Η ύαινα

 

Η ύαινα την πόλη περιδιαβαίνει

τόσο ευγενής στη κτηνωδία της

τόσο μεγαλειώδης στην αγριότητά της

Το αίμα οσμίζεται στον αέρα 

τον πνιγμένο από τα καυσαέρια και τους ρύπους

και τυφλά το ακολουθεί με την πείνα της να μεγαλώνει

Κόκκινα τα μάτια της με δόντια να ακτινοβολούν

θάνατος προσωποποιημένος απλώνει τη φρίκη του

πάνω από τα ανυποψίαστα θύματά της που ανέμελα

κοιμούνται στην παραίσθηση ασφάλειας που τους κυκλώνει

Σαρωτικό θηρίο σε κάθε του βήμα τρέμουν ακόμα 

και οι πιο γενναίοι γιατί ο φόβος κατατρώει τις ψυχές τους

γιατί η ύαινα θα ροκανίσει και το τελευταίο χιλιοστό τους