Όραση

 

Μια σαλαμάνδρα λιάζεται,

ξέρει πως πλησιάζει καταιγίδα.

Ο ποιητής τη γραφίδα ψάχνει

για να ξορκίσει το κακό που μέσα 

του φωλιάζει, μα πιάνει το κεντρί

του σκορπιού.

Το μονοπάτι που στο βουνό

τυλίγεται και στριφογυρίζει,

ενώνει το τέρμα με την αρχή,

εκεί που φυτρώνει το λουλούδι

που έχει άρωμα ονείρου

και θανατερό φαρμάκι