Ο θάνατος ενός ιππότη

 

Σε κρύο χώμα άφησα 

το πνεύμα μου θαμμένο

του ιππότη το σπαθί κρατώ

μα είναι κι αυτό σπασμένο

Η πανοπλία μου όλη σκουριά

και τ' άλογο πεινασμένο

τα όρνια και τα τσακάλια ας χαρούν

αυτό είχα για γραμμένο

Κοκκίνισε το λάβαρο

με το αίμα μου βαμμένο

ο εχθρός ας τυφλωθεί

πριν να με δει πεσμένο