Ένα φάντασμα είδα μπροστά μου,
ένα στοιχειό.
Δεν ήταν κάποιο πνεύμα νεκρού,
αυτά είναι άκακα
άλλωστε οι πεθαμένοι πίσω δε γυρνούν...
μάλλον...
Κι αν γυρίσουν τι να σου κάνουν;
Ίσα να μετακινήσουν κάποιο αντικείμενο
ή να φωνάξουν "μπου" στο σκοτάδι
και μπορείς να τα ξορκίσεις, να ρίξεις
λίγο αγιασμό.
Τα φαντάσματα όμως τα ζωντανά;
Αυτά πώς να τα διώξεις;
Και δεν περιμένουν τη νύχτα για να βγουν
για να κυνηγήσουν
να τραφούν...
εκεί στέκονται και σε κοιτούν
με μαύρα μάτια
και χαμόγελο γλυκό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου