Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2022
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022
Νεκρό φεγγάρι
Χέρι πορφυρό κρατά
το δρεπάνι που κόβει το σιτάρι
κατέβασα και τη στερνή γουλιά
κάτω απ' το νεκρό φεγγάρι
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022
War rides on
And the second seal is broken
War is riding his horse of fire
night painted red, prophecy is spoken
people burn on a funeral pyre
The Horseman rages upon the earth
relentlessly attacks, a knight of death
Call him Ares or call him Mars
under his feet grass turns to ash
He wields his crimson sword
bow to your king, obey your lord
the morning has broken, a day to die
slay the enemy, stab the sky
Cannons fire, whistling bombs fall
as we answer to his iron call
we bring an apocalypse made by our hands
War made flesh and he roams the lands
A dead planet left as he marches on
heavy is our burden, our hope is gone
like volcanic magma he melts as all
a pit of lava for all of us to crawl
When He broke the second seal, I heard the second living creature saying, "Come." And another, a red horse, went out; and to him who sat on it, it was granted to take peace from Earth, and that men would slay one another; and a great sword was given to him.
— Revelation 6:3–4
Το τσίρκο φευγει
Έβαψα με μπογιές το πρόσωπό μου
κι εκτέλεσα στην εντέλεια το
νούμερό μου·
στο γύρο του θανάτου, πάνω στο σκοινί
στο κλουβί με τα θηρία.
Τώρα τα φώτα σβήνουν,
μαζεύονται οι τέντες
και το τσίρκο φεύγει απ' την πόλη...
Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2022
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2022
Weeping of a ghost
Dust rises from my tomb
as the north wind blows
making a music for the
creatures of the night to hear.
Darkness shrouds the landscape
as earth covers the earth upon me
But the barren soil shall not contain me!
I roam the land, I wander the sleeping city
standing beside you, watching you.
I cannot touch you, hold you or kiss you
but I can listen to the melody of your voice.
As I had promised, death isn't a barrier able to
keep me away from you...and yet it is...
The Earth is heavy with my ghost tonight
my pain is a burden for Heaven and for Hell
so my shadow keeps floating in the realm of
the living
Did you know that a spectre can weep too?
Τα λόγια
Ένα σπουργίτι έπεσε στο χώμα
μυρμήγκια χιλιάδες γύρω του χορεύουν
αίμα τρέχει από το στόμα
αγκάθια τα λόγια που δε βγαίνουν
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2022
Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2022
In the shadows
Dark hair like the crow's feathers,
eyes glowing like two moons
in the blackest sky.
Her hands hide two fangs
and a biting smile.
Blood spills,
a thousand crimson stars
as the fragile girl reveals
a starving hunter.
Shadows flutter,
a death shatters the night
and then...silence...
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022
Η ώρα
σαν κλέφτης να κόψω ένα λουλούδι
Μάτωσε το καημένο και το αίμα του
χύθηκε στο χώμα
Μαζεύτηκαν σκουλήκια για να τραφούν
βουτήχτηκαν στο κόκκινο νέκταρ
Το λουλούδι ξεψύχησε στα χέρια μου
το έβλεπα να αργοπεθαίνει
Ένα σκουλήκι ανέβηκε πάνω μου
προσπάθησε να με δαγκώσει
Μη βιάζεσαι μικρέ μου
θα έρθει και η ώρα εκείνη
Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2022
Η κουρούνα
Το χώμα δεν είναι πάντα
κρύο το χειμώνα
ούτε και σκληρό
Κι η κουρούνα που πένθιμα
κρώζει απόψε
ίσως για κάποιο μέλλον να θρηνεί
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2022
King Death
The hall is full of people
subjects who are here
to pay respects to their king
The crown shines, the throne
awaits for the monarch to sit on it
As the skeletal figure enters
music stops, breaths are held.
His crimson robe waves
as a cold breeze blows
he climbs up the stairs and wears his crown
on his skull
He raises his hands and a frozen laugh is heard
cups fall, wine is spilled
everyone in the hall bows
Death is the ruler of this realm
and you all are welcome to join
The trumpets blow
marking the passage to the land
of shadows.
Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2022
Η αγκαλιά
πάνω στη πέτρα πέφτει,
σύννεφα δεν έχει ο ουρανός
μα ούτε φαίνονται αστέρια,
οι δαίμονές μου δε ξορκίζονται
γύρω μου χορεύουν,
κοίτα πως με περιμένει
γεμάτη με αγκάθια
μια αγκαλιά
Φοίνικας
Σαν φοίνικας τυλίχτηκα στη φωτιά
τραγουδούσα καθώς καιγόμουν
έλα τώρα και ρίξε μια ματιά
στάχτες χορεύουν....
εκεί που κάποτε στεκόμουν
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2022
Dust in my hands
I hold dust in my hands
it slips through my fingers
I drink the blood of rats
thousands screaming singers
A shadow on a crimson wall
darkness is about to fall
no reflection on the looking glass
a serpent slithers on the grass
The child of the night awakes
the bonds of light he breaks
as the air whistles upon the hill
a fiend is out for a kill
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022
Αστρόσκονη
Κοίταζα τα αστέρια από μικρός
προσπάθησα να τα κρατήσω
να κλέψω έστω λίγο φως
τώρα, τα μάτια μου πριν κλείσω
η σκόνη τους όλο μου το βιος
αυτή μονάχα αφήνω πίσω
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2022
Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2022
Death's fangs - Τα δόντια του θανάτου
The dancing viper hisses
the music of a silent death.
Venomous bite under my skin
a fire burns my veins
my brain screams in pain.
The scaled assasin swiftly leaves
slipping away through the grass.
No traces left behind
only two little holes
on my hand
to remind me
that death comes slithering
with two piercing fangs...
Συρίζοντας η έχιδνα χορεύει
η μουσική ενός θανάτου σιωπηλού.
Ιοβόλο δάγκωμα κάτω από το δέρμα μου
φωτιά τις φλέβες μου καίει,
ο εγκέφαλός μου ουρλιάζει από τον πόνο.
Ο φολιδωτός δολοφόνος γρήγορα φεύγει
ξεγλιστρώντας στο γρασίδι.
Δεν αφήνει πίσω ίχνη
μόνο δύο τρυπούλες μικρές
στο χέρι μου
να μου θυμίζουν
ότι ο θάνατος έρχεται γλιστρώντας
με δύο αιχμηρούς κυνόδοντες...
Walpurgisnacht - Βαλπουργία Νύχτα
From dusk till dawn
Lilith is on the hunt.
The lamia dances
in a killing circle,
round her sleepwalking prey.
Από το σούρουπο ως την αυγή
η Λίλιθ κυνηγά.
Αυτή η λάμια χορεύει
σε κύκλο φονικό
γύρω απ' το υπνωτισμένο θύμα της
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022
Cosmos - Κόσμος
A neutron flower dies
electron seeds fly,
energy flows through
the air
a new cosmos is born
a galaxy of
subatomic particles
Ένα άνθος νετρονίων ξεψυχά
σπόροι ηλεκτρονίων πετούν,
ρέει η ενέργεια τον αέρα
ένας νέος κόσμος γεννιέται
ένας γαλαξίας
υποατομικών σωματιδίων
Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2022
Arabesque - Αραβούργημα
Eight legs spin
an arabesque of silk,
tapestry of a killing,
Οκτώ πόδια κλώθουν
ένα μεταξένιο αραβούργημα,
ένα γαϊτανάκι φονικού
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2022
The purple ghost - Το μαβί φάντασμα
The ghost of a bridge
the shade of a ship.
Through shadows we walked
under the night sky's full moon.
Many years passed and
I'm still on that bridge
a purple spectre,
guardian of lost causes.
Your voice reaches my ears,
your warm smile is a painting of memories.
But I'm cold, a tombstone
where crows nest
and butterflies die.
Now my dark ship is about to sail
and I'll embark
a shipwreck sailor.
Let the wind blow my sand
so it can break its glass and fly.
But as I fade,
and a star is falling
gaze the autumn fields
and send me a kiss.
Το φάντασμα μιας γέφυρας
η σκιά ενός πλοίου.
Μέσα στις σκιές περπατήσαμε
κάτω από την πανσέληνο του νυχτερινού ουρανού.
Πέρασαν πολλά χρόνια και
Είμαι ακόμα σε αυτή τη γέφυρα
ένα φάντασμα μαβί,
φύλακας των χαμένων σκοπών.
Η φωνή σου φτάνει στα αυτιά μου,
το ζεστό σου χαμόγελο είναι ένας πίνακας αναμνήσεων.
Αλλά είμαι κρύος, μια ταφόπλακα
όπου φωλιάζουν τα κοράκια
και πεθαίνουν οι πεταλούδες.
Τώρα το σκοτεινό μου πλοίο είναι έτοιμο να σαλπάρει
και θα επιβιβαστώ
ένας ναυαγός ναύτης.
Αφήστε τον αέρα να φυσήξει την άμμο μου
ώστε να μπορεί να σπάσει το γυαλί της και να πετάξει.
Αλλά καθώς ξεθωριάζω,
και πέφτει ένα αστέρι
ατένισε τις φθινοπωρινές πεδιάδες
και στείλε μου ένα φιλί.
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022
The trial - Η δίκη
A feather in my hand
as colors turn to black
My life plays like a movie
while my eyes are closing
In the halls of Anubis
the trial is on
The judge takes the feather from
my hand and puts it on the scale
weighing the burden I carry inside
The dogs of the underworld
are growling.
Ένα φτερό στο χέρι μου
καθώς τα χρώματα γίνονται μαύρα
Η ζωή μου παίζει σαν ταινία
ενώ τα μάτια μου κλείνουν
Στις αίθουσες του Ανούβιδος
η δίκη είναι σε εξέλιξη
Ο δικαστής παίρνει το φτερό από
το χέρι μου και το βάζει στη ζυγαριά
ζυγίζοντας το βάρος που μέσα κουβαλώ
Τα σκυλιά του κάτω κόσμου
γρυλίζουν.
Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022
Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022
The crops - Τα σπαρτά
And a child shall lead them
to a land of flesh and blood.
Vultures and jackals feast
under the orders of
this messiah of the living dead.
Hades walks the earth
death dances on the rooftops.
A plague of the deceased,
black eyes, rotten flesh
grinding teeth.
Famine rides on a horse
ebony like the night.
And the girl leads them still
the dead, the dying, the ill.
Stars and moon hide their light
so we won't see them
for tonight the dead and buried
an army of decay
marches like locusts
and we are the crops
Και ένα παιδί θα τους οδηγήσει
σε μια χώρα από σάρκα και αίμα.
Σε γιορτή όρνεων και τσακαλιών
υπό τις διαταγές
αυτού του μεσσία των ζωντανών νεκρών.
Ο Άδης περπατά στη γη
ο θάνατος χορεύει στις οροφές.
Μια μάστιγα των νεκρών,
μαύρα μάτια, σάπια σάρκα
δόντια που τρίζουν.
Ο Λιμός καβαλάει ένα άλογο
εβένινο σαν τη νύχτα.
Και το κορίτσι ακόμα τους οδηγεί
τους νεκρούς, τους ετοιμοθάνατους, τους αρρώστους.
Τα αστέρια και το φεγγάρι κρύβουν το φως τους
για να μην τους βλέπουμε
γιατί απόψε οι νεκροί και οι θαμμένοι,
ένας στρατός σήψης,
βαδίζουν σαν ακρίδες
κι εμείς είμαστε τα σπαρτά
Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2022
Μοντερνισμός, το μικρόβιο που μόλυνε σε μεγάλο βαθμό το σώμα της λογοτεχνίας
https://www.fosonline.gr/plus/politismos/article/205557/monternismos-to-mayro-koyti-tis-logotexnias
Δημήτρης Στεφανάκης
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, η λογοτεχνία μοιάζει να έχει επιζήσει από αεροπορικό δυστύχημα. Ο μοντερνισμός, κίνημα που καθόρισε την πορεία της, δεν είναι παρά το «μαύρο κουτί»...
Ο μοντερνισμός είναι πάνω απ’ όλα ένα μικρόβιο που μόλυνε σε μεγάλο βαθμό το σώμα της λογοτεχνίας, έτσι ώστε ύστερα από αυτόν τίποτε πια να μην είναι ίδιο. Θα έλεγε κανείς πως ισοδυναμεί με τον πρόωρο θάνατό της, αν και στην ουσία ο μοντερνισμός λειτούργησε ως σωσίβιο, όπως ακριβώς και στην τέχνη και στη φιλοσοφία.
Χωρίς τις ριζικές αλλαγές που επέφερε η συνθήκη της νεωτερικότητας η λογοτεχνία θα είχε ολοκληρώσει την αποστολή της στα τέλη του 19ου αιώνα και θα λέγαμε σήμερα πως το κύκνειο άσμα της δεν ήταν παρά το μεγαλειώδες ρώσικο μυθιστόρημα. Ο Φλομπέρ και ο Ντοστογιέφσκι από τη μια και ο Νίτσε από την άλλη έθεσαν τα θεμέλια μιας νέας εποχής. Ο Γάλλος με την εμμονική μουσικότητά του και ο Ρώσος με τον αχαλίνωτο εξπρεσιονισμό του, απέδρασαν από τον Τολστοϊκό φράχτη του ρεαλισμού κι έφεραν στο νέο αιώνα τα δώρα τους. Ο Νίτσε με την αφήγηση των ιδέων έγινε ο πρόδρομος του μπινγκ μπανγκ στη γερμανική λογοτεχνία.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, είτε μιλάμε για τον Προυστ, τον Τζόις, την Γουλφ, τον Κάφκα, τον Μούζιλ, τον Ζιντ ή τον Μπροχ είτε για τον Πάουντ, τον Έλιοτ, τον Γέιτς, τον Ρεμπό, τον Βαλερύ ή τον Ρίλκε μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Ποίηση και πεζογραφία βαδίζουν χέρι χέρι στον αχαρτογράφητο δρόμο της νεωτερικότητας. Ο Προυστ, αυτός ο μάγος της πρόζας, είχε ομολογήσει πως το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η ποίηση.
Εγκαταλείπεται η πλοκή και η λαγνεία του θέματος, το ρεαλιστικό κάδρο της αφήγησης, η πολυδιαφημισμένη αντικειμενικότητα του 19ου αιώνα. Μια νέα συνθηματολογία τύπου «η τέχνη για την τέχνη» οδηγεί σε ένα νέο φαινόμενο. Όταν θα εκραγεί ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ο μοντερνισμός που ανέτρεψε και παρώδησε τόσο τον ρεαλισμό θα έχει ήδη ολοκληρώσει την αποστολή του. Ακόμα και αν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί αλλιώς, το μεταμοντέρνο θα είχε μπει αναπόφευκτα στη ζωή μας και στη λογοτεχνία, περιφέροντας για λίγο το σκήνωμα του μοντερνισμού στις ατραπούς της διανόησης.
Για όσα συνέβησαν πραγματικά εκείνα τα σκοτεινά όσο και φωτεινά χρόνια των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα μιλά ο μοντερνισμός που δεν είναι παρά το μαύρο κουτί της λογοτεχνίας.
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022
Quatrains of Madness - Τετράστιχα Παραφροσύνης
Like a dog running wild
a friend in me you won't find
and at my dying breath
a flea stands by my side
A bat flies crazy and blind
lots of pictures fill my mind
I carry my cross and nails
got some teeth left to grind
Screeching like an angry rat
in this show I hate my part
the curtain shall fall eventually
I'll dig six feet under for my flat
Πάντα σα λυσσασμένος σκύλος
ευκολότερα εχθρός παρά φίλος
και στη τελευταία μου πνοή
μόνη μου παρέα ένα ψύλλος
Πετάνε νυχτερίδες τυφλές και σαλές
το μυαλό μου γέμισε εικόνες θολές
το σταυρό μου κουβαλώ και τα καρφιά
τρίζω τα δόντια που μου αφήσαν οι γροθιές
Σα θυμωμένος τσιρίζω αρουραίος
ο ρόλος μου δεν ήτανε ωραίος
θα πέσει η αυλαία κάποια στιγμή
τάφος θα είναι ο οίκος μου ο τελευταίος
Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2022
The wall of sleep - Το τείχος του ύπνου
As the night shrouds me and I fall asleep
all my inner self begins to weep
so many shadows prey on me
the nightmares at bay shall anyobody keep?
Καθώς η νύχτα με σκεπάζει και πέφτω για ύπνο
η βαθύτερη μου ύπαρξη ξεκινά το θρήνο
τόσες οι σκιές που με παραμονεύουν
ποιος θα βοηθήσει τους εφιάλτες ν' απομακρύνω;
Τρία Ρουμπαγιάτ
*Το δρόμο πάντα κατάφερνα να χάνω
όταν το καλό, ξεκίναγα να κάνω
σαν το σκυλί που το σπίτι του δε βρίσκει
όλη μέρα τρέχω μα ποτέ δε φτάνω
*Όσοι ήταν γύρω μου ξέραν το σωστό
ποιο ν' απορρίψουν, ποιο να κάνουνε δεκτό
το κεφάλι μου ζάλισε τόση γνώση
ακούγοντάς τους μ' έπιασε ροχαλητό
*Είδα πολλούς να κυνηγούν λεφτά και να τα πιάνουν
τα παιδιά τους φρόντισαν σαν τα μούτρα τους να κάνουν
και τελικά απόμειναν με άμμο στα δυο χέρια
όσοι δε βάζουνε φραγμό κι αυτά που έχουν χάνουν
Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2022
Hideout - Καταφύγιο
The roaring of the world
harrowing, dolorous
my veins are filled with venom
even the sun seems to
hate me, I hate this sphere of fire
No rest for Cain,
blood of his blood on his hands,
he seeks consolation in the absence
of other men and women.
My friend, show me the path
to the hideout you've found, to build my home,
with the mark on my forehead
and the fellowship of darkness
the galloping death,
Styx's waters,
Acheron's killing breeze.
This Hades on earth
shall be my place of repose.
Η βουή του κόσμου
πόσο οδυνηρή, ενοχλητική
γεμάτες οι φλέβες μου φαρμάκι
κι ο ήλιος ακόμα φαίνεται
να με μισεί, εγώ τη μισώ αυτή τη σφαίρα φωτιάς.
Καμία ανάπαυση δε βρίσκει ο Κάιν
με αίμα απ' το αίμα του στα χέρια
μακριά από γυναίκες και άντρες
παρηγοριά γυρεύει.
Έλα φίλε μου, δείξε μου το δρόμο
εκεί που βρήκες καταφυγή, εκεί το σπίτι μου θα χτίσω,
με το σημάδι στο μέτωπο
και μόνη συντροφιά το σκοτάδι,
τον θάνατο που καλπάζει,
τα νερά της Στύγας,
το φονικό του Αχέροντα αεράκι.
Σε τούτο τον Άδη επί γης
μπορώ να αναπαυτώ λιγάκι...
Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022
Summer's end - Τέλος καλοκαιριού
The cicadas sing a last ballad to the sun
Migrant birds fly, their journey has begun
Flowers hide their seeds underground
The end of harvest, leaves us with no more fun
Τελευταία μπαλάντα στον ήλιο τα τζιτζίκια τραγουδούν
Αποδημητικά πουλιά το ταξίδι πετώντας ξεκινούν
Τα λουλούδια κρύβουν τους σπόρους τους κάτω απ' τη γη
Πέρασε το θέρος, τα γλέντια εδώ κάπου σταματούν
Mage's last night - Η τελευταία νύχτα του μάγου
Dark clouds cover the moon
this life shall be over soon
He bends over his book
to take a final look
On the grimoire a pale light
the left path leads to a starless night
The moment is now to cast a spell
like a distant thunder the tolling of the bell
He sits in calmness, the dagger and the cloak
a growing hunger follows the ticking of the clock
A sign of death flies in the room
a feathered snake sings a chant of doom
The deal made at a silent crossroad
a payment mandated, a gloomy ode
So he bids farewell to a world of pests
his soul sails to the place the serpent nests
Σκούρα σύννεφα σκεπάζουν τη σελήνη
σώμα άψυχο σύντομα θα μείνει
Σκύβει πάνω από το βιβλίο του ξανά
για να ρίξει μια στερνή ματιά
Στο γριμόριο πέφτει ένα φως χλωμό
άναστρη η νύχτα στο δρόμο τον κακό
Ήρθε η στιγμή το ξόρκι να υφάνει
σαν μακρινή βροντή η καμπάνα θα σημάνει
Κάθεται με ηρεμία, μυστηριώδης, κρυφός
στο χτύπημα του ρολογιού μεγαλώνει ο λιμός
Στο δωμάτιο πετά θανάτου οιωνός
φίδι φτερωτό της καταδίκης μελωδός
Σε σταυροδρόμι σιωπηλό συμφωνία δαιμονική
αναπόφευκτη η πληρωμή, μια ζοφερή ωδή
Αποχαιρετά έναν κόσμο που ορδή παρασίτων μοιάζει
η ψυχή του πλέει για το μέρος που το ερπετό φωλιάζει
Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2022
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2022
The fallen - Ο έκπτωτος
I stand beside this lake of fire
a figure dark, a carved scar.
The blood, the pain
the lava that drops like rain.
A heritage of defamation
my realm, a source of desperation.
The eagle flying in circles proud
a throne of dust, a fake crown.
I followed the son of the morning star
and fell to a flaming abattoir.
Now I 'm a prince of a barren land
the night's red right hand.
A bishop to my kings
as I bury my burning wings.
Στέκομαι δίπλα σε τούτη τη λίμνη της φωτιάς
μια φιγούρα σκοτεινή, μια λαξεμένη ουλή.
Το αίμα, ο πόνος
η λάβα που πέφτει σαν βροχή.
Μια κληρονομιά διαβολής
το βασίλειό μου, πηγή απόγνωσης.
Ο αετός που πετάει περήφανος σε κύκλους
ένας θρόνος από σκόνη, ένα ψεύτικο στέμμα.
Ακολούθησα τον γιο του πρωινού αστεριού
και έπεσα σε ένα φλεγόμενο σφαγείο.
Τώρα είμαι πρίγκιπας μιας άγονης γης
το κόκκινο δεξί χέρι της νύχτας.
Επίσκοπος στους βασιλιάδες μου
καθώς θάβω τα φλεγόμενα φτερά μου.