Ο συγγραφέας του «Παίκτη» στα τέλη της δεκαετίας του 1860 περιπλανήθηκε στην Ευρώπη με τη νεαρή δεύτερη σύζυγό του Άννα. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας αυτής όταν άρχισε τα ταξίδια του στην Ευρώπη είχε παραδοθεί ολόψυχα στο πάθος του για τον τζόγο και την χαρτοπαιξία.
Στα επόμενα όμως ταξίδια στο εξωτερικό, όπου έσερνε μαζί του την έγκυο σύζυγό του, ο Ντοστογιέφσκι έχασε δύο φορές ό,τι είχε και δεν είχε. Από την Δρέσδη το ζευγάρι κατέληξε στην περίφημη λουτρόπολη Μπάντεν μια πραγματική "κόλαση", καταφύγιο των τζογαδόρων της εποχής. Ο Ντοστογιέφσκι παίζει ασύστολα και αψυχολόγητα. Το πάθος του εξελίσσεται σε οικονομική αιμορραγία που καταστρέφει το μέλλον του ζευγαριού.
Στο τέλος παίζει και χάνει ακόμα και τα κοσμήματα της Άννας και τη βέρα του γάμου. Εκείνη μόνη σε ξένη χώρα με την κόρη της που έχει στο μεταξύ γεννηθεί και με ένα σύζυγο παραδομένο στην μανία της ρουλέτας, ζει συνεχώς στα όρια της φτώχειας και της αυτοκαταστροφής. Σημειώνει μάλιστα στο ημερολόγιό της: "Πραγματικά πια δεν έχουμε κανένα μέσο επιβίωσης, τα πράγματά μας είναι στο ενεχυροδανειστήριο και μπορεί να τα χάσουμε, στερούμαστε ακόμα και το φαγητό!" Στο μεταξύ ο Ντοστογιέφσκι παθαίνει κρίσεις επιληψίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου