Η φαντασία έχει μεγάλη δύναμη. Η φαντασία που αντανακλά τη ζωή μπορεί να αλλάξει την πορεία της ζωής ενός ατόμου. Η νεαρή συγγραφέας Gurleen Kaur μοιράζεται με τους αναγνώστες του WSN το πώς η ανάγνωση του Kabuliwala του Rabindranath Tagore, όταν ήταν μόλις 15 ετών, την επηρέασε στο να διαβάζει και πώς η αντιγραφή μιας ζωγραφιάς από το μυθιστόρημα ενέπνευσε το πάθος για ζωγραφική που ακολουθεί μέχρι σήμερα. Αποτίει φόρο τιμής στον Rabindranath Tagore για τα 159α γενέθλιά του μέσα από τις σκέψεις της και ζωγραφίζοντας ένα πορτρέτο του ποιητή-αγίου.
Ερωτεύτηκα τον όμορφο κόσμο της λογοτεχνίας διαβάζοντας το διήγημα του Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ «Kabuliwala». Μόλις 15 χρονών εκείνη την εποχή, οι ιστορίες με αιχμαλώτισαν και ανατρίχιαζα διαβάζοντας τα συναισθήματα που υποκινούσαν οι χαρακτήρες. Ενθουσιασμένη με τις ιστορίες, ενώθηκα πλήρως με τον συγγραφέα, αισθάνθηκα να μου λέει την ιστορία ως αφηγητής.
Θυμάμαι πώς προσπάθησα να αντιγράψω τη ζωγραφιά του από ένα περιοδικό. Αυτή ήταν η αρχή του ταξιδιού μου στον κόσμο της καλλιτεχνικής έκφρασης, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η φαντασία μου δεν γνώριζε όρια και σήμερα φτάνει σε αδιανόητα ύψη. «Τα γραπτά δεν πεθαίνουν ποτέ και μέσω αυτών, ένας συγγραφέας ζει για πάντα.»
Θυμάμαι μια εποχή που καθόμουν στο ακροατήριο και απολάμβανα μια συζήτηση με θέμα «Τα σύμβολα τα θυμούνται πάντα», ο ομιλητής που μιλούσε εναντίον του θέματος ξεκίνησε την ομιλία του παραθέτοντας τον Σαίξπηρ: «Όλος ο κόσμος μια σκηνή και όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι απλώς παίκτες. Έχουν τις εξόδους και τις εισόδους τους. " Έτσι, όταν μιλάτε για το θάνατο των συμβόλων και των έργων τους που ξεχνιούνται, εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε τα λόγια τους, έτσι μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο έντονα ενσταλάσσονται και ενσωματώνονται στο μυαλό μας.
Ο πρώτος Ασιάτης βραβευμένος με Νόμπελ και ο πρώτος μη Ευρωπαίος που κέρδισε το βραβείο λογοτεχνίας, ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ είχε επίσης παρόμοιο αντίκτυπο στο μυαλό μας και σημάδεψε επιτυχώς την περίοδό του με μια κληρονομιά που θα είναι πάντα αγαπητή και θα τη θυμούνται. Αποδείχθηκε από τα γραπτά του ότι «η πένα είναι ισχυρότερη από το σπαθί». Αν μιλάμε για «Λογοτεχνία», μπορεί να φαίνεται απλώς μια λέξη, αλλά η σφαίρα της σημασίας της είναι ανυπολόγιστη.
Η τέχνη μας δίνει την αίσθηση βάθους και δημιουργικότητας. Η συγγραφή είναι μια σπουδαία τέχνη που παρέχει μια καλλιτεχνικό οπτική και έχει τη δύναμη να αφήσει μια διαρκή εντύπωση και να μεταμορφώσει τον κόσμο. Ένας Βρετανός ποιητής, ο Arthur O'Shaughnessy, στο ποίημα του «Είμαστε οι δημιουργοί μουσικής», αναφερόμενος στους καλλιτέχνες λέει: «Και από μια υπέροχη ιστορία, διαμορφώνουμε τη δόξα μιας αυτοκρατορίας».
Ο Ραμπιντράναθ Τάγκορ ήταν ένας πραγματικός οικουμενιστής Δεν ήταν στενόμυαλος στη γραφή του ούτε διχαστικός στην προσέγγισή του στα μυθιστορήματά του ή σε άλλα γραπτά. Αγαπούσε τη μητρική του γλώσσα,την Μπενγκάλι και αυτή η αγάπη αντανακλάται στα τεράστια έργα του στη Μπενγκάλι.
Υπάρχει ένα ανέκδοτο του οποίου την αυθεντικότητα δεν μπορώ να εγγυηθώ, αλλά είναι ενδιαφέρον να το μοιραστώ. Κατά τη διάρκεια ενός από τα ταξίδια του διά θαλάσσης, πιθανώς στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένας συνταξιδιώτης τον ρώτησε: «Τι έχετε βιώσει σε αυτό το ταξίδι;» Κοιτάζοντας την έκταση της θάλασσας γύρω του, είπε, «Συνειδητοποίησα τον Θεό». Το άτομο ρώτησε: "Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνατε όταν αντιληφθήκατε τον Θεό;" Ο Ταγκόρ απάντησε: «Έριξα τα ξυριστικά μου στη θάλασσα.»
Η σύνδεσή του με τους Σιχ είναι ενδιαφέρουσα και αξιοσημείωτη.
Ο διάσημος ηθοποιός του ινδικού κινηματογράφου από τη Πουντζάμπ, Balraj Sahni σε μια από τις επικοινωνίες του με τον Rabindranath Tagore τον ρώτησε: «Έχετε γράψει τον εθνικό ύμνο της Ινδίας, γιατί δεν γράφετε έναν για τον κόσμο;» Ξεκάθαρη ήρθε η απάντηση, «ο Guru Nanak τον έχει ήδη γράψει με τον ουράνιο ύμνο του Aarti - gagan mai thaal rav chand deepak banay taarikaa mandal janak motee. - «Στο θόλο του ουρανού, ο ήλιος και το φεγγάρι είναι οι λύχνοι· τα άστρα στους αστερισμούς είναι τα μαργαριτάρια…
Λαχταρώ να πάω στο Santiniketan μια μέρα για να πάρω λίγο περισσότερο από τον Rabindranath Tagore.
Τα γραπτά του Tagore μου έκαναν εντύπωση σε νεαρή ηλικία, έδωσαν φτερά στη φαντασία μου και συνειδητοποίησα ότι με την καλή λογοτεχνία μπορεί κανείς να πετάξει οπουδήποτε και να ζωγραφίσει έναν νέο κόσμο σε έναν νέο καμβά με ένα νέο μοτίβο.
Ο Gurleen Kaur είναι εκκολαπτόμενη ζωγράφος και συγγραφέας με έδρα την Πουντζάμπ, με γεύση θεότητας, θετικότητας και καλοσύνης της ανθρώπινης φυλής. Περνάει ποιοτικό χρόνο με τους γονείς και τα αδέλφια της απολαμβάνοντας τις πραγματικότητες της ζωής καθώς ξετυλίγονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου