Το ωραίο είναι κοινωνικό αγαθό

https://www.larissanet.gr/2019/10/27/de-theloume-aneseis-theloume-theo-theloume-poiisi/

Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού

και την δικαιοσύνην αυτού και πάντα 

ταύτα προστεθήσεται υμίν

Ματθ.6:33

      Το ωραίο είναι κοινωνικό αγαθό. Όταν το προσβάλλουμε ολόκληρη την κοινωνία προσβάλλουμε. Προσβολή είναι να παρουσιάζουμε την ασχήμια ως ωραίο. Το ωραίο δεν είναι απλώς ένα στολίδι. Δεν μας δόθηκε για να μας στολίζει, αλλά για να μας φυλάει από τη διάλυση και το θάνατο.

Σήμερα το χειρότερο που απειλεί την ύπαρξή μας είναι το άσχημο. Κοινωνίες που τα μέλη της δεν έχουν κοινή αισθητική βάση, διαλύονται. Έρχεται η μάστιγα που τις διαλύει. Για να καταλάβεις την αξία της αισθητικής βάσης, να σκεφτείς την ομορφιά ως ακτινοβολία της τάξης. Αν ο καθένας αγνοώντας την τάξη, βάζει τον εγωισμό του πάνω από τους κανόνες της τάξης, το επόμενο βήμα είναι η αναρχία και η μαζική βία.

Όπως η έρημος, αν δεν περιοριστεί, τρώει το καλό έδαφος και πρέπει να το φυλάξεις με τη δενδροφύτευση ή με όποιο άλλο τρόπο μπορείς, έτσι κι η ασχήμια κατατρώει την ενότητα των κοινωνιών. Αν εμβαθύνεις και το καλοσκεφτείς θα καταλάβεις τι σημαίνουν τα λόγια αυτά του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη ότι «το ωραίο δημιουργεί τις ενώσεις».

Είδες ποτέ σου μεγαλύτερη ασχήμια από αυτή που αρρωσταίνει τους κατοίκους των σημερινών πόλεων; Ο κόσμος κουράστηκε πια και δεν αντιδρά. Δέχεται παθητικά ό,τι του δοθεί. Υπομένει μοιρολατρικά τη βρωμιά, το θόρυβο και τις αρρώστιες που προκαλούν οι δυο αυτές μάστιγες. Η Επιστήμη διαπιστώνει αυτό που στον κόσμο είναι καθημερινή εμπειρία, πως κανένας δεν αντέχει να εκτεθεί για πολύ χρόνο στο θόρυβο.

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο», γράφει ο ποιητής του «μαύρου χιούμορ». Ο πιο αποτελεσματικός από όλους, είναι να φέρεις τον άνθρωπο στο κέντρο μιας σύγχρονης πόλης και να τον αφήσεις να ζει εκεί».Τί κάνουμε άραγε, για να εμποδίσουμε την ασχήμια να κατατρώει την ψυχή μας και την κοινωνία μας;



Ο φιλελευθερισμός, η θεωρία της ελεύθερης αγοράς λέει στους φτωχούς που ανησυχούν για την επιβίωσή τους, ότι με το σύστημα αυτό θα συγκεντρωθεί όλος ο πλούτος της γης σε λίγους και θα ξεχειλίσει (1) για να τραφούν κι οι φτωχοί. Γι’ αυτό οι ελίτ του κόσμου προβάλλουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν τη θεωρία της ελεύθερης αγοράς, για να ξεχειλίσει ο πλούτος τους. Αλλά δεν ξεχειλίζει ο πλούτος ποτέ.

 Και τί γίνεται τώρα με τις ελίτ; Ό,τι γινόταν πάντα από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Αντί να βοηθήσουν τον κόσμο να βγει απ΄ την ανέχεια , την άγνοια, τις αρρώστιες, τον σπρώχνουν ακόμα πιο βαθιά μέσα σ’ αυτήν. Οι ελίτ βάζουν τον εγωισμό τους πάνω από όλα και συγκεκριμένα πάνω απ΄ τα κοινωνικά αγαθά. Έτσι παραβιάζουν τους νόμους και τις διατάξεις που αυτές οι ίδις θεσπίζουν.

         Τί μπλοκάρει το μυαλό μας τώρα; Προφανώς κάποιο συγκεκριμένο «όχι». Κάποια αντίσταση από το περιβάλλον στα ορμέμφυτά μας.  Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρχουν πάντα αντιστάσεις από το περιβάλλον. Το μυαλό έγινε για τα εμπόδια. Χωρίς εμπόδια, θα πεθαίναμε από πλήξη. Πολιτισμοί χάθηκαν από την υλική ευμάρεια.

         Δε θέλουμε ανέσεις. Θέλουμε Θεό, θέλουμε ποίηση. Αν υπήρχε ένα μηχάνημα, να πατάμε το κουμπί και να πραγματοποιεί κάθε επιθυμία μας στη στιγμή, πιθανόν να μην το χρησιμοποιούσαμε. Ευτυχισμένος δεν είναι αυτός που έχει πολλά, αλλά αυτός που χαίρεται με αυτά που έχει. Ο αρχαίος φιλόσοφος Κράτης φουντάρισε το θησαυρό του στη θάλασσα, και έζησε την υπόλοιπη ζωή του με απόλυτη φτώχεια.

          Στο μυθιστόρημά του «ο άνθρωπος που διέφθειρε το Χάλντλεϊμπεργκ «, ο Μάρκ Τουαίν  περιγράφει  τη διαφθορά των κατοίκων μιας μικρής πόλης, που δεν ήταν άλλη, από την γενική λατρεία του χρήματος. Δεν υπήρχε ούτε ένας να μη λατρεύει το χρήμα σαν Θεό. Κατά τα άλλα τηρούσαν όλους τους κανόνες της ηθικής. Ήταν η εποχή του πουριτανισμού στην Αμερική.

 Λαγκουβάρδος Μ.