Μία από τις πιο γοητευτικά σκοτεινές φιγούρες της post punk σκηνής, τραγουδιστής, στιχουργός, καταραμένος ποιητής, ιδανικός αυτόχειρας.
Όλα αυτά περιγράφουν τον Ίαν Κέρτις, ωστόσο είναι ακόμα περισσότερα.
Είναι η απόκοσμη φωνή μια γενιάς, όχι οργισμένης και εξωστρεφούς, αλλά καταθλιπτικής και ενδοσκοπικής. Είναι η ενσάρκωση της απομόνωσης, της μοναξιάς και της κατάθλιψης.
Είναι η ευαίσθητη ψυχή που δεν άντεξε το βάρος της κατάθλιψης, των επιληπτικών κρίσεων, των προσωπικών του προβλημάτων και το βάρος της διασημότητας. Έτσι έβαλε τέλος τη ζωή του μια μέρα σαν και αυτή.
Στις 19 Μαΐου 1980 σε ηλικία 23 ετών η φωνή και η ψυχή των Joy Division «σβήνει» για πάντα. Ωστόσο, η εμβληματική μορφή του θα συνεχίσει να στοιχειώνει τη μουσική σκηνή μέχρι και σήμερα.
Μπορεί η μουσική παρακαταθήκη που άφησε πίσω του να μην είναι μεγάλη: Tο Unknown Pleasures (1979) και το Closer (1980). Μόλις δύο απόκοσμα, αριστουργηματικά άλμπουμ τα οποία όμως έμελλαν να επηρεάσουν την επόμενη φουρνιά της ροκ σκηνής.
Ο Ίαν Σμιθ των Cure, ο Κερτ Κομπέιν των Nirvana, ο πρώην κιθαρίστας των Red Hot Chili Peppers, Τζόν Φρουσιάντε, o Τομ Γιορκ των Radiohead είναι μόνο μερικοί από τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, τους οποίους άγγιξε ο Κέρτις με τη μουσική του.
Ήταν η μαγνητική σκηνική του παρουσία, ο παράξενος χορός του, η βαθιά, μοναχική φωνή του; Ήταν οι καταθλιπτικοί στίχοι, η απόκοσμη μουσική; Είναι δύσκολο να περιγράψουμε με λόγια τι είναι αυτό που κάνει έναν νεαρό άνδρα από το Μάντσεστερ τόσο μαγευτικό.
Ίσως πάλι να ήταν όλα τα παραπάνω που συνέθεσαν τον μύθο του Ιάν Κέρτις, μιας βασανισμένης ψυχής, ενός καταραμένου ποιητή.
Ε. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου