georgianjournal.ge
"Πες στο φίλο σου την αλήθεια και κρύψε την από τον εχθρό σου". Αυτή είναι η επιγραφή του μυθιστορήματος του Ilia Chavchavdze "Είναι ο άνδρας άνθρωπος;"! Ο Ilia Chavchavadze ήταν ένας Γεωργιανός συγγραφέας, πολιτικός άνδρας και εκδότης τον 19ο-20ό αιώνα. Το μυθιστόρημά του είναι ο άνδρας άνθρωπος ;! απεικονίζει τη ζωή του ευγενή Tatqaridze. Σε ολόκληρη τη σατιρική ιστορία, ο στόχος του συγγραφέα είναι να προσελκύσει τον αναγνώστη να αναγνωριστεί στις γελοίες χαζομάρες των χαρακτήρων.
Ο κ. Και η κυρία Tatqaridze αφήνουν να περνούν οι ημέρες χωρίς να προβληματίζονται για τον εαυτό τους, ασχολούμενοι περισσότερο με φαγητά και ανύπαρκτα προβλήματα. Οι φανταστικοί χαρακτήρες δεν μπορούν να έχουν δικά τους παιδιά ,υπαινίσσεται έτσι ότι η μελλοντική τους ζωή θα είναι μάταιη και αδρανής. Ο ευγενής Tatqaridze είναι μια σύνθετη εικόνα ορισμένων Γεωργιανών (και ανθρώπων εν γένει) και όχι μια αναφορά σε οποιοδήποτε άτομο.
Ο κ. Και η κ. Tatqaridze μετράνε μύγες στο ταβάνι, Photo courtesy: www.mcheishvili.blogspot.com
Το πρώτο μέρος της επιγραφής ("Πες στο φίλο σου την αλήθεια") μας οδηγεί στην υποκείμενη αλήθεια του μυθιστορήματος: Αν θέλετε το καλύτερο για όσους αγαπάτε, να τους δώσετε έναν "καθρέφτη", έτσι ώστε να τους βοηθήσουν να εντοπίσουν τις αδυναμίες τους ή τις δυνάμεις τους πριν γελοιοποιηθούν.
Η επιγραφή έχει επίσης άλλο ένα μέρος - "κρύψε την αλήθεια από τον εχθρό σου". Γιατί πρέπει να αποκαλύψουμε την αλήθεια στους φίλους μας, αλλά να την αποκρύψουμε από τους εχθρούς; Το ποίημα Ένα δηλητηριώδες δέντρο από τον William Blake, Άγγλου ποιητή του 18ου-19ου αιώνα, προσπαθεί να μας διαφωτίσει σε αυτή την πρόταση.
Ένα δέντρο δηλητηριώδες
Είχα θυμώσει με τον φίλο μου.
Είπα την οργή μου, η οργή μου τελείωσε.
Ήμουν θυμωμένος με τον εχθρό μου:
δεν το είπα, η οργή μου μεγάλωσε.
Και το ποτίζω με φόβους,
Νύχτα και πρωί με τα δάκρυα μου:
Και την έλιασα με χαμόγελα,
Και με απαλές απατηλές πονηριές.
Και μεγάλωσε μέρα και νύχτα.
Μέχρι που γέννησε ένα λαμπρό μήλο.
Και ο εχθρός μου την είδε να λάμπει,
Και ήξερε ότι ήταν δική μου.
Και στον κήπο μου γλίστρησε,
Όταν η νύχτα είχε καλύψει το κλαδί
Το πρωί χαρούμενος βλέπω.
Τον εχθρός μου τεντωμένο κάτω από το δέντρο.
Ένα δέντρο δηλητηριώδες, Φωτογραφία : www.commonwealmagazine.org
Οι πρώτες δύο γραμμές του ποιήματος υποδηλώνουν την ίδια την ιδέα του πρώτου μέρους της επιγραφής. Ο πρωταγωνιστής αποκαλύπτει τις ανησυχίες του στον φίλο του, όπως και ο Ilia Chavchavadze μέσω του μυθιστορήματός του. Εάν αποθηκεύετε εχθρικά συναισθήματα προς τους φίλους σας, τους αγαπημένους σας, μια μέρα η συσσωρευμένη αρνητικότητα μπορεί να σκάσει και να διαλύσει τη σχέση σας. Το συνειδητοποιείτε με κάποιο τρόπο, ίσως υποσυνείδητα και προσπαθείτε να εξουδετερώσετε την αρνητικότητα με το να είστε ευθύς μαζί τους.
Το δεύτερο μέρος της επιγραφής αναδύεται με ενδιαφέρον και απειλητικό τρόπο στο ποίημα. Ο πρωταγωνιστής είναι εξοργισμένος με τον εχθρό του. Παραμένει σιωπηλός και διατηρεί το θυμό στο μυαλό του, μεταφορικά, μεγαλώνει, ποτίζεται από την εσωτερική οργή του. Γιατί πρέπει να το κάνετε αυτό; Ο William Blake πίστευε ότι ο κόσμος διαθέτει ισορροπία - όποτε κάτι πάει στραβά (και έτσι υπάρχει απώλεια ισορροπίας), ο κόσμος χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να την αποκαταστήσει. Δεν μπορεί να είναι απλώς μια σύμπτωση ότι ο ποιητής επαναλαμβάνει το σύνδεσμο "και" αρκετές φορές. Εάν συμβαίνει κάτι και ακολουθείται από τη λέξη "και", αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνεχιστεί, μια άλλη ενέργεια πρόκειται να λάβει χώρα. Αιτία και αποτέλεσμα - είναι μια στρογγυλή αλυσίδα ισορροπίας.Πώς θα αναγνωρίζαμε την αδικία αν δεν υπήρχε η δικαιοσύνη ή το καλό ως αντίθετο του κακού και το αντίστροφο - δύο αντιθέσεις που δημιουργούν την ισορροπία.
Μεγάλος αρχιτέκτονας του σύμπαντος από τον William Blake, Φωτογραφία : www.pinterest.co.uk
Εάν επιστρέψουμε στο ποίημα, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι τα συσσωρευμένα αρνητικά συναισθήματα στον νου του πρωταγωνιστή μεταφέρονται απεικονιστικά στη γη, τον θεό, τη φύση ή όπως μπορούμε να το ονομάσουμε. Το τελευταίο μετατρέπει τον θυμό σε αρνητική ισχύ. Όπως βλέπουμε αργότερα, ο εχθρός τρώει τον υλοποιημένο θυμό (μήλο) και πεθαίνει. Η δύναμη του κόσμου παρεμβαίνει στον ανθρώπινο χώρο για να επαναφέρει την ισορροπία στη γη.
Μπορεί να ρωτήσετε: Γιατί αφήνει τη φύση να το χειριστεί; Ορισμένοι θεωρούν την επιλογή του ως αρετή και εδώ είναι ο λόγος. Έχετε ακούσει ποτέ πώς οι ορθόδοξοι πατέρες ερμηνεύουν την τιμωρία του Θεού επί της Εύας και του Αδάμ στον Κήπο της Εδέμ; Πιστεύουν ότι ο θυμός του Θεού δεν ήταν η απάντησή Του στην πράξη της κατανάλωσης του μήλου, αλλά στην ανυπομονησία του Αδάμ και της Εύας. Προσπάθησαν να λάβουν κάτι νωρίτερα από ό, τι έπρεπε σύμφωνα με την κρίση του Θεού. Κάθε στάδιο της ανθρώπινης ζωής απαιτεί την κατάλληλη εμπειρία και ετοιμότητα που εκείνη την εποχή ο Αδάμ και η Εύα δεν είχαν. Και πάλι, οδηγούμαστε στο φαινόμενο της ισορροπίας. Η καθιερωμένη ισορροπία του Θεού στη γη διασαλεύθηκε, αλλά πρώτα υπήρξε ανθρώπινη αμέλεια. Η αναφορά στη Βίβλο δεν μπορεί να αποκλειστεί καθώς το ίδιο το μήλο (ένα σύμβολο της αμαρτίας) μας οδηγεί εδώ. Έτσι,η αρετή του πρωταγωνιστή θα μπορούσε να είναι η υπομονή του να αφήσει τη γη να αποκαταστήσει την ισορροπία.
Μηλιά, Φωτογραφία : www.noa-betweenthelines.blogspot.com
Εκτός από το σύνδεσμο "και", η επανάληψη της αντωνυμίας "εγώ" θα μπορούσε πιθανότατα να προσελκύσει την προσοχή του αναγνώστη. Το τελευταίο θα μπορούσε να είναι μια αναφορά στη δύναμη που έχει το μυαλό κάποιου. Καθώς τα πάντα γύρω μας αντικατοπτρίζονται στο μυαλό και τις σκέψεις μας, ο πρωταγωνιστής μπορεί να δημιουργήσει μια πραγματικότητα στο μυαλό του για να εκδικηθεί τον εχθρό του.Σκέφτεται τόσο πολύ το θυμό του που αναλαμβάνει δράση κατά του εχθρού μέσα από το μυαλό του. Εναλλακτικά με τη θεωρία της ισορροπίας, το ποίημα θα μπορούσε να είναι απλά ένα τρομακτικό ταξίδι στο μυαλό του πρωταγωνιστή ή ενδεχομένως μια έμμεση αναφορά και στα δύο.
Ένα δηλητηριώδες δέντρο, Φωτογραφία : www.stunnedbanana.blogspot.com
Έτσι, παρατηρούμε ότι η επιγραφή από ένα γεωργιανό μυθιστόρημα αντηχεί με ένα αγγλικό ποίημα με ενδιαφέρον τρόπο. "Πες στο φίλο σου την αλήθεια και κρύψε την από τον εχθρό σου" - επιλέγουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους αγαπημένους μας για να αισθανθούμε ανακούφιση. Αλλά δεν ενεργούμε με τον ίδιο τρόπο με τους εχθρούς μας. Με τον τρόπο αυτό, μοιάζουμε με τον εχθρό μας στις ενέργειές μας ή όχι ;! Ή, όπως υποδηλώνει και το ποίημα, μερικές φορές, ο θυμός μόνο στο μυαλό μας είναι καλύτερο για την ηρεμία μας από μια πραγματική εκδίκηση.
Συγγραφέας: Eka Kiknadze
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου