Το νόημα του -και στον - Εκκλησιαστή

tidesofgod.wordpress

ΠΟΤΕ δεν έχω ακούσει ούτε ένα κήρυγμα για το βιβλίο του Εκκλησιαστή, εκτός από ένα όχι και πολύ καλό δικό μου που έκανα πριν από χρόνια. Ποτέ δεν παρακολούθησα ούτε έχω δει ένα μάθημα κατηχητικού αφιερωμένο στον Εκκλησιαστή ή μια Εκκλησιαστική σύναξη ή μια μελέτη Βίβλου της γειτονιάς. Δεν έχω διαβάσει ποτέ ένα ευπώλητο χριστιανικό βιβλίο να είναι αφιερωμένο στον Εκκλησιαστή ή κάτι σαν  " Επτά [ή Δέκα ή Δώδεκα] Μυστικά Κλειδιά από τον Εκκλησιαστή για να ζήσεις  καλύτερα τη  ζωή σου τώρα ". Είμαι πεπεισμένος ότι οι περισσότεροι Χριστιανοί δεν έχουν ποτέ διαβάσει το βιβλίο, και ακόμη λιγότεροι το καταλαβαίνουν. Παρ' ολ΄ αυτά  ο Εκκλησιαστής αποδίδεται σε έναν άνθρωπο που αναφέρθηκε ότι είχε «σοφία και πολύ μεγάλη διορατικότητα και ένα εύρος κατανόησης  αμέτρητο όσο η άμμος στην ακτή » που ήταν «πιο σοφός από οποιονδήποτε άλλον», ο οποίος έγραψε παροιμίες και τραγούδια και ήταν εξειδικευμένος φυσιοδίφης ( 1 Kings 4: 29-33 ). Ακόμα και επιτρέποντας την προφανή λογοτεχνική υπερβολή και ίσως λίγες βασιλικές δημόσιες σχέσεις ,  φαίνεται σαν ένας άνθρωπος που μπορεί να έχει κάτι πιο πολύτιμο κι από  χρυσό για να μοιραστεί μαζί μας ( Παροιμίες 3:14 ). Το βιβλίο του με τα tweets - τα αποκαλούμενα τότε "παροιμίες", αλλά πολλές είναι 140 ή λιγότερων χαρακτήρων - είναι θρυλικό για την περιεκτικότητα , τη διορατικότητα και τη συναφή εφαρμογή. Το βιβλίο του για τον έρωτα και το σεξ, δεν αποτελεί έκπληξη αυτό , είναι πάντα το αγαπημένο. Γιατί λοιπόν  παραμελούμε τον Εκκλησιαστή ;

ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕ " Εντελώς, μάταια και ανωφελή, είπεν ο Εκκλησιαστής, ότι είναι όλα όσα δεν σχετίζονται με τον Θεόν και το θέλημά του. Ματαιότης ματαιοτήτων, όλα ανεξαιρέτως τα επίγεια είναι μάταια.''( Εκκλησιαστής 1: 2 ). Η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται "ματαιότητα " είναι η hebel , η οποία κυριολεκτικά σημαίνει "αναπνοή" ή "ατμός". Χρησιμοποιείται μεταφορικά για να μεταβιβάσει τις ιδέες της ματαιότητας, του φευγαλέου, της κενότητας, του παραλογισμού και άλλων συναφών εννοιών που ποτέ δεν θα βρείτε σε κανένα βιβλίο ή διάλεξη σχετικά με τη δύναμη της θετικής σκέψης. Είναι σχεδόν σαν τον Qoheleth-Η Εβραϊκή λέξη για τον "Εκκλησιαστή" στο στίχο 1 - προσπαθεί να μας  αποθαρρύνει , για να μας κάνει να σκεφτούμε προσεκτικά για την  περαιτέρω ανάγνωση. Αφήστε τις ψευδαισθήσεις σας πίσω, εισέρχεστε σε δύσβατη οδό. Στη συνέχεια, παίρνει μια μπάλα κατεδαφίσεων και χτυπά όλα αυτά σε αυτή τη μεταβατική ζωή που πιστεύουμε ότι θα μας δώσουν διαρκή εκπλήρωση ή νόημα: εργασία, επιτυχία , εκπαίδευση, εξέλιξη σταδιοδρομίας, πλούτος, ευχαρίστηση, σεξ· ό,τι άλλο θέλετε. Είναι όλα hebel . ατμός, κενό, μάταιο, άσκοπο, παράλογο, κυνήγι του ανέμου, χωρίς νόημα. Αλλά μια στιγμή ! Δεν έχει τελειώσει ακόμα! Δεν είναι μόνο ό, τι κάνουμε εντελώς hebel , αλλά στην πορεία, όλο τον καιρό, παρά τις καλύτερες προσπάθειές μας,   όλοι υποκείμεθα στην τύχη, στο ατύχημα και σε τυχαίες πράξεις παραλογισμού:

           

Παλιν εγώ παρετήρησα με προσοχήν εις την γην κάτω από τον ήλιον και είδα ότι πολλές φορές δεν υπερέχουν στον δρόμον οι ταχείς τους πόδας και ελαφροί, ούτε η νίκη δίδεται κατά τους πολέμους στους δυνατούς, άκομη δε και ο άρτος δεν δίδεται στον σοφόν ούτε ο πλούτος στον συνετόν· ούτε αναγνωρίζεται καμμία χάρις και εκτίμησις στους έχοντας γνώσιν. Υπάρχουν περιστάσεις, κατά τας ο ποίας αυτοί θα συναντήσουν δυσκολίας και εναντιότητας.( Εκκλ. 9,11 )

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ? Επειδή όλα αυτά είναι "κάτω από τον ήλιο" ( Εκκλησιαστής 1: 3 · 2:11, 2 · 3:16 · 4: 7 · 15 · 5:18 · 6 · 12 · 8 · 9 · 9: 3 · 6 · 9, 11, 13 ) - sub specie temporalis, από την προοπτική της παροδικότητας, κάτω από το βαρύ χέρι του χρόνου, και ο χρόνος πάντα εξαντλείται. Τελικά ο θάνατος τα παίρνει όλα και σβήνει κάθε νόημα από το μόνο γήινο και προσωρινό - «Ολα εγιναν από το χώμα και όλα θα επιστρέψουν στο χώμα» ( Εκκλησιαστής 3:20 ). "Διότι ο θάνατος είναι η κατάληξις του κάθε ανθρώπου. Και ο άνθρωπος, που ευρίσκεται εν τη ζωή, ας δεχθή αυτάς τας σκέψεις και θα δώση έτσι κάτι αγαθόν εις την καρδίαν του."( Εκκλησιαστής 7: 2 ).

ΣΚΛΗΡΕΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ . Αλλά αυτό είναι ακριβώς, είναι πραγματικά αλήθειες . Και θέλουμε τόσο πολύ να τις αποφύγουμε που ο σοφότερος άνθρωπος που έζησε ποτέ αισθάνθηκε την ανάγκη να μας τις θυμίζει ξανά και ξανά- "Όσα κάνουμε καταρρέουν αν και αρνούμαστε να το δούμε. Σκόνη στον άνεμο, ό,τι είμαστε, είναι  σκόνη στον άνεμο ", όπως το το έθεσε το ροκ γκρουπ της δεκαετίας του '70, οι Kansas , στη σύγχρονη εκδοχή του Εκκλησιαστή, " Dust in the Wind " . Ο Σολομώντας- ο Qoheleth , ο Εκκλησιαστής- πρέπει να σπάσει τις πιο φρούδες αυταπάτες μας, να κατεδαφίσει κάθε ψευδή δρόμο προς το νόημα. Επειδή το νόημα είναι αυτό που όλοι αναζητούμε. αληθινό και αιώνιο νόημα.

Ο ψυχίατρος και ο επιζών του Άουσβιτς Βίκτορ Φρανκλ, θεμελίωσε την προσέγγισή του στην  συμβουλευτική και θεραπεία στην πεποίθηση ότι αυτό που πραγματικά οδηγεί τους ανθρώπους δεν είναι η «βούληση για εξουσία» όπως κήρυξε ο Νίτσε, ή μια «αρχή της ευχαρίστησης», όπως συμπέρανε ο Φρόιντ :Η αναζήτηση για την αλήθεια είναι το  πρωταρχικό κίνητρο στη ζωή του ανθρώπου "(από την αναζήτηση   του ανθρώπου για το νόημα ). Νομίζω ότι ο Frankl έχει δίκιο για το τι μας παρακινεί και νομίζω ότι η προσέγγισή του είναι καλή, στο σημείο που φτάνει . Αναγνωρίζει ακόμη ότι ένας πρωταρχικός τρόπος για να ανακαλύψετε το νόημα είναι να "συναντήσετε κάποιον" και να τον αγαπάτε. Αλλά αυτό δεν είναι μόνο ένας τρόπος. είναι ο μόνος τρόπος να βρεθεί πραγματικό νόημα. Διαρκές νόημα · Αιώνιο νόημα. Και όχι μόνο μια οποιαδήποτε συνάντηση, και όχι μόνο οποιονδήποτε "κάποιον". Το αιώνιο νόημα απαιτεί μια σχέση με τον αιώνιο Θεό. Το νόημα δεν μπορεί να αποσπαστεί με τις δικές μας προσπάθειες από τη ρευστότητα και τη ροή του χρόνου που δεν ανακτάται. Δεν μπορούμε να βρούμε την τελική εκπλήρωση. Δεν μπορούμε να αρπάξουμε την αιωνιότητα. Παίρνουμε το νόημα ως υπερβατικό δώρο από τον Θεό - sub specie aeternitatis , από την προοπτική της αιωνιότητας - ή δεν το κερδίζουμε καθόλου.

Ο ΣΟΛΟΜΩΝ, ΤΕΛΙΚΑ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ  ΜΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ  ΑΥΤΑ : "Κατά τα έτη της νεότητός σου, και πάντοτε, να ενθυμήσαι τον δημιουργόν σου, δια να μη έλθουν ημέραι πόνου και ταλαιπωρίας" ( Εκκλησιαστής 12: 1 ). "Ας κατακλείσωμεν τον λόγον μας με το σύνθημα· Ολα τα λόγια αυτά άκουέ τα· να φοβήσαι τον Θεόν, να τηρής τας εντολάς του " ( Εκκλησιαστής 12:13 ). Και αν φαίνεται σχεδόν μια προσθήκη , είναι επειδή ο Εκκλησιαστής είναι ο προθάλαμος του νοήματος, μια απαραίτητη κατεδάφιση των αυταπατών μας. Είναι τα Κακά Νέα ​​που προετοιμάζουν τον αναζητητή για τα Καλά Νέα και μια συνεχής υπενθύμιση ακόμη και στους λυτρωμένους πως δεν μπορούμε ποτέ να βρούμε το νόημα, μπορούμε μόνο να το δεχτούμε ως δώρο.