Αὐτοσχέδια ποιήματα περὶ θανάτου

~nektar

ὑπὸ τοῦ μακαριστοῦ Ἱερομονάχου Ἀθανασίου Ἰβηρίτου (1885-1973)


Τὰ παρόντα ἀνήκουν εἰς τὸν κύκλο τῆς παραϋμνολογίας, ὅπου, 
ἐπάνω στὴν μουσικὴ ἀπὸ γνωστὰ ἐκκλησιαστικὰ τροπάρια, 
πλέκονται στίχοι, μὲ ποικίλο περιεχόμενο, ἐδῶ διδακτικό, 
ἄλλοτε παιγνιῶδες, δίχως ὡς τόσον λειτουργικὴ χρήση.

Ἦχος πλ. α´. Χαίροις ἀσκητικῶν.
Τρία καὶ φοβερὰ ἐνθυμοῦ, καὶ ἐν μελέτῃ διαρκῶς ἔχε πάντοτε, τὸν Πλάστην καὶ λυτρωτήν σου, τὸν Βασιλέα Χριστόν, εἶτα τὴν ψυχήν σου Ἄνθρωπε, πνοὴ γάρ Θεοῦ ἐστίν, αἰωνία καὶ ἄφθαρτος, ἄλλην πατρίδα, ἀνεκλάλητον ἔχουσα, ἔνθα δίκαιοι σὺν ἀγγέλοις εὐφραίνονται· εἶτα τὸν βεβαιώτατον ἄδηλον θάνατον, ὅστις θερίζει ἀπαύστως, γέροντας, νέους καὶ νήπια· διὸ λοιπόν ἑτοιμάζου, πρὸς φρικτὴν ἀπολογίαν καὶ κρίσιν ἄφευκτον.

Ἦχος δ´. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν.
Ἐνθυμοῦ τρία πράγματα, φοβερὰ καὶ παμμέγιστα· τὸν Κριτήν σου Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τὴν ψυχήν σου ταλαίπωρε, ἧς οὐδὲν ἀντάξιον ἐν τῇ γῇ καὶ οὐρανῷ καὶ τὸν βέβαιον θάνατον, ὅστις ἔρχεται. Ἑτοιμάζου λοιπὸν ἀκαταπαύστως, πρὸς φρικτὴν ἀπολογίαν· φυγεῖν τὴν κρίσιν ἀδύνατον.