Στο δάσος

poemhunter
Εδώ, ω καρδιά μου, ας κάψουμε τα αγαπημένα  όνειρα που είναι νεκρά, 
εδώ σε αυτό το δάσος  ας ετοιμάσουμε μια νεκρική πυρά 
από πεσμένα  λευκά πέταλα και  φύλλα που είναι μαλακά  και κόκκινα, 
εδώ ας τα κάψουμε στη φωτιά των φλεγόμενων πυρσών του μεσημεριού. 


Είμαστε κουρασμένοι, καρδιά μου, είμαστε κουρασμένοι, τόσο καιρό κουβαλούσαμε  
το βαρύ αγαπημένο φορτίο των ονείρων που είναι νεκρά, ας ξεκουραστούμε, 
ας σκορπίσουμε τις στάχτες τους μακριά, για λίγο ας θρηνήσουμε· 
Θα ξεκουραστούμε, ω καρδιά μου, μέχρι οι σκιές να είναι γκρίζες  στα δυτικά. 

Αλλά σύντομα θα πρέπει να σηκωθούμε,ω καρδιά μου, θα πρέπει να περιπλανηθούμε και πάλι 
στον πόλεμο του κόσμου και τη διαμάχη του πλήθους· 
Ας σηκωθούμε, ω καρδιά μου, ας συγκεντρώσουμε τα όνειρα που έμειναν
Θα κατακτήσουμε τη θλίψη της ζωής με τη θλίψη του τραγουδιού. 

Sarojini Naidu