communicatingacrossboundariesblog
Δυο σειρές ανθρώπων περπατούσαν στην όχθη τη θαλασσινή
Του κόσμου τα δάκρυα θα έρεαν τη μέρα τη σημερινή
Μια σειρά δολοφόνων,που πίστευαν πως ήταν δίκαιος ο σκοπός
Η άλλη αθώων,υιών αληθινών του φωτός
Στη μία κρατούσαν τα μαχαίρια τους ψηλά
Στην άλλη ανυπεράσπιστοι και δέσμιοι με χέρια αδειανά
Μια σειρά με σχισμές για να καλύπτουν μάτια με βλέμμα νεκρό
Η άλλη με μάτια ζωντανά υψωμένα στον ουρανό
Μια σειρά στεκόταν όρθια,εργολάβοι του θανάτου
Η άλλη γονατισμένη κι έτοιμη,υποδεχόμενη την ανάσα τ'Ουρανού
Η μια σειρά εκτόξευε αισχρές,ανάξιες απειλές
Η άλλη άπλωνε ειρήνη και γαλήνη του Θεού δωρεές
Μια Ερώτηση
Ποιος τον άλλον να φοβάται;
Η σειρά στα πορτοκαλί που βλέπει τον Παράδεισο ν'ανοίγει;
Ή η σειρά στα μαύρα,με μυαλά τσακισμένα σε διαβολική δίνη;
Dr. Shady George
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου