Η Αμπχαζιανή κουλτούρα είναι πλούσια σε δημοτική ποίηση και τραγούδια, χορό και μουσική. Τα Αμπχαζιανά λαϊκά τραγούδια είναι ένας συνδυασμός φωνητικών μελωδιών και ψαλμωδίας. Αρχαία παγανιστικά τραγούδια επιβιώνουν μέχρι σήμερα , μαζί με τραγούδια εργασίας, τελετουργικά τραγούδια, παραμύθια, θρύλους, μύθους, έπη, γνωμικά και παροιμίες.
Η πολυφωνία είναι ένα διακριτικό γνώρισμα του Αμπχαζιανού λαϊκού τραγουδιού.Συνήθως ένας τενόρος θα ξεκινήσει το τραγούδι, και οι άλλοι τραγουδιστές θα συμμετάσχουν μετά, αυτοσχεδιάζοντας γύρω από την αρχική μελωδία σε χαμηλότερο τόνο. Ένα περίεργο γεγονός: δεν υπάρχει λαϊκό τραγούδι από γυναίκες, εκτός από τα νανουρίσματα και τα μοιρολόγια. Τα παλαιότερα τραγούδια ανήκουν στη κυνηγετική και ποιμενική λαογραφία· τα πιο πρόσφατα αφορούν συγκεκριμένους λαϊκούς ήρωες: Khadzharat Kahba, Saluman Bgazhba και άλλους. Υπάρχει μια ευρέως γνωστή σειρά τελετουργικών τραγουδιών που εκτελούνται για να μαλακώσουν τον πόνο των τραυματιών.Τα Αμπχαζιανά παραδοσιακά τραγούδια πένθους και κυκλικού χορού είναι πολύ εκφραστικά και οι παραδοσιακοί γάμοι περιλαμβάνουν μια θεατρική παράσταση που συνοδεύεται με τραγούδια και χορό για την περίσταση.
Τα πιο σημαντικά παραδείγματα Αμπχαζιανού έπους είναι τα αρχαία έπη για τους Narts και για τον Abrskil, τον Αμπχάζιο Προμηθέα ο οποίος είχε πολεμήσει τους θεούς.
Τα Ναρτικά έπη είναι χαρακτηριστικά για τους περισσότερους λαούς του Β. Καυκάσου , με την Αμπχάζια έκδοση της ιστορίας να είναι η πιο αρχαϊκή, κατά τη γνώμη πολλών επιστημόνων. Τα έπη μιλάνε για εκατό αδελφούς και την όμορφη αδελφή τους Gunda, και τη ζωή τους, όπως κανονίζεται από τη μητέρα τους, μια σοφή, αιώνια νεαρή γυναίκα που ονομάζεται Satanaya-Guasha. Τα έπη επικεντρώνονται στο νεώτερο αδελφό, Sasrykva. Πολλές περιπέτειές του και ηρωικές του πράξεις υπηρετούν ως η πλοκή του έπους.
Οι ιστορίες του Abrskil είναι μεταγενέστερης προέλευσης. Ως τιμωρία για την ανυπακοή στους θεούς, ο ηρωικός Abrskil αλυσοδέθηκε σε ένα στύλο βαθιά μέσα στο σπήλαιο Otap, τώρα γνωστό ως σπήλαιο Abrskil, στην περιοχή Ochamchira.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου