poetry-chaikhana
Ο Θεός με καταδιώκει παντού,
με παρασύρει με ματιές,
και τυφλώνει την χωρίς μάτια πλάτη μου σαν φλεγόμενος ήλιος.
Ο Θεός, σαν ένα δάσος πυκνό, με καταδιώκει.
Τα χείλη μου είναι πάντα τρυφερά, σιωπηλά, τόσο έκπληκτα,
Σαν ενός παιδιού χαμένου σε ένα αρχαίο ιερό άλσος.
Ο Θεός με καταδιώκει σαν ένα σιωπηλό ρίγος.
Εύχομαι για ηρεμία και ξεκούραση - Αυτός προτρέπει· Έλα!
Και δες - πώς τα οράματα περπατούν, όπως οι άστεγοι στους δρόμους.
Οι σκέψεις μου περιφέρονται σαν ένα περιπλανώμενο μυστήριο -
Περπατούν στο μακρύ διάδρομο του κόσμου.
Μερικές φορές βλέπω το ανέκφραστο πρόσωπο του Θεού να πλανάται πάνω από μένα.
Ο Θεός με καταδιώκει στα τραμ και τα καφενεία
Κάθε γυαλιστερό μήλο είναι η κρυστάλλινη σφαίρα μου που βλέπω
πώς τα μυστήρια γεννήθηκαν και τα οράματα πραγματοποιήθηκαν.
Ραββίνος Abraham Joshua Heschel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου