Ταξιδεύοντας ξανά

του Du Fu
chinese-poems
Θυμάμαι το ναό,τη διαδρομή την έχω ξανακάνει,
Θυμάμαι τη γέφυρα καθώς τη περνώ και πάλι.
Φαίνεται πως οι λόφοι και τα ποτάμια περίμεναν,
Τα άνθη και οι ιτιές είναι πια ανιδιοτελή
Το χωράφι είναι λαμπερό και ζωηρό,η λεπτή ομίχλη φεγγίζει,
Στην απαλή άμμο,το χρώμα του ηλιόφωτου δείχνει ότι πέρασ' η ώρα.
Του ταξιδιώτη όλη η λύπη φεύγει,
Υπάρχει καλύτερο μέρος να ξαποστάσει απ'αυτό;


I remember the temple, this route I've travelled before,
I recall the bridge as I cross it again.
It seems the hills and rivers have been waiting,
The flowers and willows all are selfless now.
The field is sleek and vivid, thin mist shines,
On soft sand, the sunlight's colour shows it's late.
All the traveller's sorrow fades away,
What better place to rest than this?