Τρίτη 8 Απριλίου 2025

Ο θάνατος του Δον Κιχώτη

 


Ένα γατί

νεκρό στο δρόμο...

Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει,

σ' ένα κόσμο 

στον οποίο ο Δον Κιχώτης

περίγελος και ηττημένος

αποσύρεται στο τέλος...

Κυριακή 6 Απριλίου 2025

Καθαρτήριο

 


Σε τούτο το καθαρτήριο

οι αμαρτίες δεν καίγονται

Σαν κάρβουνα αναμμένα

συνεχίζουν να με καίνε

Λιώνω τα παπούτσια μου

περπατώντας ανάμεσα 

στο καταραμένο τούτο σκηνικό

Καπνός και πίσσα

πνίγουν την ανάσα μου

μα παραμένω εδώ,

να υποφέρω, να θεριεύω

να παρατηρώ...

Υπάρχει διέξοδος πουθενά; 

Πού είναι άραγε οι άγγελοι

που δροσίζουν τους οδοιπόρους

του τόπου τούτου

και πού τα τελώνια, 

σε ποια σοκάκια έχουν στήσει

τις θανάσιμες παγίδες τους;

Κοιτάζω τον ουρανό, 

μαύρο, πνιγμένο στο νέφος...

Ίχνος φωτός...

Πατώ το σκληρό, παγωμένο χώμα

και θυμάμαι...

όλα τούτα ξεκίνησαν 

με ένα φως εκτυφλωτικό...

Κοτσύφι



Πριν ακόμα χαράξει

και όσο το σκοτάδι

τα σκήπτρα του κρατά

το κοτσύφι το τραγούδι του 

αρχίζει

Ποιος άγγελος ή δαίμονας

με τούτη αγάλλεται τη μελωδία;

Κι αν τραγουδήσω

έναν τέτοιον ύμνο

ποιες ψυχές 

θα με ακούσουν άραγε;


Παρασκευή 4 Απριλίου 2025

Σούρουπο



Τούτη την ώρα

που μακραίνουν οι σκιές,

φωτίζει ο νους



Τετάρτη 2 Απριλίου 2025

Οι στίχοι μου τα λόγια ενός σκύλου

 


Οι στίχοι μου τα λόγια ενός σκύλου

που μονάχος του τριγύριζε 

και όλοι για λύκο τον περνούσαν

Το τραγούδι μου  

μόνο εσύ κατάλαβες πως ήταν

του αδέσποτου το κλάμα

κι όχι του κυνηγιού 

το εναρκτήριο ουρλιαχτό

Μη μου ζητάς συγγνώμη

για όσα δεν έκανες

δέξου το ευχαριστώ μου

λίγο πριν χαθώ στης πόλης τα στενά


Τρίτη 1 Απριλίου 2025

Στεγνά

 


Κι αν βρέχει, κρατώ

τα παπούτσια μου στεγνά·

σαν φτερά πουλιού.

---

πίνακας του Van Gogh

Φρύνος

 


Θυσία εξευμενισμού

στο σκοτεινό φρύνο

προσφέρω απόψε

Δεν συγκινείται

ούτε και αντιδρά

Θρονιασμένος,

στο στήθος μου

κόβει την πνοή μου

Με το σιωπηλό 

σαρδόνιο χαμόγελο

ζωγραφισμένο 

στο πρόσωπό του

αλλά και στο δικό μου