Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2024

Γέννηση

 


Στη σπηλιά άναψε το Φως

κι εσύ ακόμα 

κάποιον Ηρώδη προσκυνάς

Μάταια ψάχνεις στον ουρανό

άστρο να σ' οδηγήσει

Στο εντός σου σπήλαιο

το Φως πασχίζει να γεννηθεί

Άφησε το, λοιπόν, να αναπνεύσει!

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2024

Το καλικαντζαρούδι

 


Πιάσε το χέρι μου και έλα

στις στέγες και τις ταράτσες

των σπιτιών να στήσουμε χορό

Μαζί να ανακατώσουμε

των σαλονιών την τάξη

Τις κουζίνες να αδειάσουμε 

από τα περιττά τους βάρη

και μόλις του ήλιου το πρώτο φως

να φύγω μ' αναγκάσει

μη διστάσεις φιλί γλυκό να δώσεις

στο καλικαντζαρούδι!

Μονοπάτια

 


Χαράσσω στις πέτρες το όνομά σου·

ακόμα κι όταν δε θα 'μαστε παρά σκιές

με τα ίχνη μας ξεχασμένα από καιρό,

οι πέτρες θα τραγουδούν το όνομά σου

στους παράδοξους περαστικούς

των μονοπατιών που κάποτε

 σαν φαντάσματα διασχίσαμε μαζί ...

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2024

Κι αν πεθάνω απόψε;

 


Κι αν  πεθάνω απόψε;

Θα είσαι εκεί το χέρι 

να μου κρατάς; 

Θα πλύνουν τα δάκρυά σου

τις αμαρτίες μου; 

Το πικρό χαμόγελό σου

θα φωτίσει το δρόμο μου 

τον τόσο σκοτεινό;

Κι αν πεθάνω απόψε;

Θα λάμψει αύριο και πάλι

ο ήλιος για εσένα; 

Το μελωδικό κελάηδημα των πουλιών

θα ηχήσει το ίδιο στα αυτιά σου;

Οι ώρες σου θα περνούν 

όπως και τώρα;

Κι αν πεθάνω απόψε; 

Θα μείνει κάτι αλήθεια

πέρα από τη σκιά 

του περάσματός μου

απ' τον κόσμο τούτο;

----

πίνακας: By the Deathbed,  Edvard Munch

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024

Τι;

 


Όταν άπλωσες κάποτε

τα χέρια σου να μ' αγκαλιάσεις

και το βλέμμα σου 

πάσχισε να με ζεστάνει

Τι έκανα εγώ αλήθεια

την ώρα εκείνη; 

Κοιτούσα μια πύρινη βροχή

ή τα άστρα να χορεύουν;

Σε κάποιο χαμένο όνειρο μάλλον

δρόμους γύρευα στρεβλούς...

Την άμμο μάζεψα

 


Την άμμο 

που άφησες τα ίχνη σου

μάζεψα

Σε δερμάτινο 

την έβαλα σακούλι

και την κρέμασα 

στο λαιμό μου 

σαν φυλαχτό

Κάθε βράδυ την φυλάω

κάτω απ' το μαξιλάρι μου

κάθε πρωί μαζί καλωσορίζουμε

το πρώτο φως του ήλιου

Κοντά

 


Δεν θα ήταν δυνατό

να χαθούμε

Καμία δύναμη δε θα μπορούσε

να μας κρατήσει μακριά

Ο χώρος υποκύπτει 

στην αγκαλιά σου,

το φιλί σου το χρόνο

στροβιλίζει κατά τη θέλησή σου

Πήγαινε σε πλανήτη μακρινό

στου σύμπαντος την άλλη άκρη

ακόμα κι έτσι θα είμαστε μαζί

Γιατί εγώ το αποζητώ

κι εσύ το πραγματώνεις


Γνόφος

 


Εκεί που το σκοτάδι

τόσο απόλυτο μοιάζει

φως τα μάτια μου 

πλημμυρίζει...

Ψηλαφιστά 

προσπαθώ να σε ανακαλύψω

μα δεν το πετυχαίνω

Τα δάχτυλά μου δεν μπορούν

να αγγίξουν το βάθος 

της καρδιάς μου

----

πίνακας: The Creation of Light του Gustave Doré

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024

Το τραγούδι

 


Το τραγούδι σου αλήθεια

ποιανού την ακοή στοχεύει

όταν το τραγουδάς στο αόρατο

ποιο το ακροατήριό σου είναι αλήθεια;

Φίλησε το φλάουτο,

χάιδεψε της κιθάρας τις χορδές

δώσε με το τύμπανο εκστατικό ρυθμό

πάντα όμως να θυμάσαι...

Αυτά που μένουν κρυφά

σα φανερωθούν, όψη που μοιάζει

φρικτή μπορεί να έχουν

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Σιωπή

 


Πύρινη σπείρα 

φιλά το στερέωμα

Μια πύλη στο δρόμο

για το παντού, 

για το πουθενά

ανοίγει σαν δίνεται το φιλί

Τολμά κανείς 

το κατώφλι να διαβεί;

Ένα τρέμουλο ανεπαίσθητο

σαν λεπτή αύρα, 

μια έκρηξη πανίσχυρη

σαν υπερκαινοφανής αστέρας

κι ο έκθαμβος παρατηρητής 

που παλεύει μέτοχος να γίνει

Και ξάφνου...σιωπή!



Αδάμ

 


Έσκαψα στο χώμα

μήπως και βρω το δώρο 

που κάποτε μου είχες δώσει

Το είχα θάψει

για να το ξεχάσω

κι εσένα μαζί μ' εκείνο

Πράγματι, ξέχασα το μέρος

που το έκρυψα.

Η  μόνη φορά 

που έκανα κάτι καλά...

Πόσο το μετανιώνω τώρα!

****

πίνακας: God judging Adam του William Blake

Ωκεανοί

 


Πριν ξημερώσει 

ωκεανοί στα φύλλα...

δροσοσταλίδες

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2024

Νεοσσοί

 


Η συνουσία σκιών και φωτός

τι άραγε γεννά; 

Στα φύλλα των ονείρων 

νανουρίζονται 

τούτοι οι νεοσσοί

Σαν ενηλικιωθούν,

σε ποιον γονιό θα μοιάσουν;

---

πίνακας Megan Aline


Σταυροδρόμι

 


Εκεί που τέμνονται

η ημέρα με την αιωνιότητα

κατάφερα να φτάσω

Μου είπαν ότι μόλις πριν λίγο

ήσουν εκεί. 

Δε μπορούσα να πιστέψω 

πως δε σε πρόλαβα

Άραγε είχα καθυστερήσει 

ή είχα έρθει πολύ νωρίς;

---

πίνακας: Van Gogh

Ονειροβουτηχτής

 


Στα βαθιά νερά

ωκεάνιων ονείρων 

έχασα το δρόμο μου

Δε ζητώ να επιστρέψω όμως...

Τέτοια θαύματα

ποτέ μου δεν ξανάδα...

Γιατί ανησυχείς;

 


Ω Ψυχή ανησυχείς πάρα πολύ!!

Έχεις δει τη δύναμή σου.

Έχεις δει την ομορφιά σου.

Έχεις δει τα Χρυσά σου Φτερά.

Γιατί ανησυχείς; 

~ Ρούμι

https://www.facebook.com/photo?fbid=1227862498768056&set=a.317319476489034

Αιώρηση



Σε ακολούθησα 
ως του γκρεμού την άκρη...
Βούτηξα με την ελπίδα να σε βρω
στην άβυσσο που απλωνόταν
κάτω από τα πόδια μου
Τι έκπληξη αισθάνθηκα
όταν αντί να πέσω
αιωρήθηκα στην αγκαλιά σου!

Φαναράκι

 


Έψαχνα στο σκοτάδι να σε βρω 

με ένα φαναράκι και το ισχνό του φως

Μα εσύ σαν ήλιος 

μπροστά μου στεκόσουν

και με τύφλωνες...


Αναμονή

 


Μου 'πες πως θα έρθεις με τη βροχή

Σε αναζήτησα με το που έπεσαν οι πρώτες στάλες

Τα νερά κύλησαν και στέγνωσαν στους δρόμους

εσύ όμως δε φάνηκες ακόμα...

Φτερά



Με το πρώτο φως της μέρας
γλιστρούν οι γλάροι στον ουρανό
Να μπορούσα απ' τα φτερά τους να πιαστώ
μήπως και σε σένα φτάσω κάποια μέρα

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024

Βροχή


 

Θλίβονται τα σύννεφα

βλέποντάς σε να κατσουφιάζεις

Για πόσο θα μπορέσουν άραγε

τα βρόχινά τους δάκρυα να κρατήσουν;

Βήματα

 


Περπάτησες δίπλα στα βήματα μου,

το είδα στις πρωινές δροσοσταλιές

Κι ας μην διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας

τούτη η συνοδοιπορία μου αρκεί...


Σταυροδρόμι

 


Σκιές φευγαλέες, υπάρξεων λεπτών

άλλοτε σκοτεινές, άλλοτε φωτεινές,

διασχίζουν διαδρόμους αέναους

μεταξύ αλλότριων διαστάσεων

διακινώντας χρώματα άγνωστα

και οσμές ακατάληπτες

Κι εγώ στέκομαι ως τι; 

Απλός παρατηρητής να καταγράφω

περάσματα και βήματα αέρινα

ή μήπως ακούσιος δείκτης 

οδών και κατευθύνσεων;

Και για ποιους; Ποιοι είναι 

οι ταξιδιώτες τούτοι

που άξαφνα και απρόσμενα

από μπροστά μου περνούν; 

Στη βροχή...

 


Πάλι μ' έπιασε βροχή

ενώ περπατούσα, 

λες και με παραμόνευε

πότε θα βγω από το σπίτι.

Ως το μεδούλι μούσκεψα...

Αναρωτιέμαι όμως,

μήπως εγώ τη γύρευα

καθώς περιπλανιόμουν;