Last night that was full of fog
I was bitten by a stray dog
While I was flirting with a lass
It sank its teeth into my ass !
Τη χθεσινή νυχτιά τη θολερή
Με δάγκωσε αδέσποτο σκυλί
Ενώ μια κοπέλα είχα στο στόχαστρό μου
'Εμπηξε τα δόντια του στο πισινό μου !
An eaglove flies high
While white colours sigh
Where the earth meets the sky
The everliving decides to die
O περιστεραετός πετά ψηλά
Στενάζουν τα χρώματα τα λευκά
Όπου η γη τον ουρανό συναντά
Το αιώνιο πέφτει του θανατά
Περιστεραετός είναι ένα πλάσμα κατά 3/4 αετός και 1/4 περιστέρι. Γιατί 3/4 και 1/4 και όχι 1/2 και 1/2; Δεν έχω ιδέα!
Eaglove is a creature three quarters eagle and one quarter dove. Why 3/4 and 1/4 and not 1/2 and 1/2? I really have no idea!
What a time we had !
There were laughs
And there were songs
A lot of drinks
and some dirty jokes
Well dressed pretty women
and handsome men
Oh, what a time we had
during my funeral !
Τι ωραία που περάσαμε !
Τι γέλια
και τι τραγούδια
Μπόλικα ποτά
και αστεία πονηρά
Καλοντυμένα κορίτσια όμορφα
και παλικάρια εμφανίσιμα
Αχ, τι ωραία που περάσαμε
στη κηδεία μου !
Ο δρόμος μου μιμείται το χαμόγελό σου
Ο δρόμος μου έχει αδελφές αναρίθμητες
Βλέπω εκεί ανθρώπους που είναι αδέλφια
να τον υπερασπίζονται μέχρι θανάτου
και πηγαίνω ανάμεσά τους
να κάνω όπως και εκείνοι.
Gerald Neveu
Καταραμένοι Γάλλοι Ποιητές, εκδ. Ηριδανός
μτφ Ελένη Κόλλια
He was always jealous
of the wrong people
Those who have
power, authority, money
But never
those who are clever
What a shame !
Πάντα ζήλευε
τους λάθος ανθρώπους
Αυτούς που έχουν
δύναμη, εξουσία, χρήμα
Όχι όμως και αυτούς
που έχουν μυαλό
τι κρίμα !
Hot night full of passion
Bodies merge, hearts melt
Until he foolishly said:
"I love your red hair".......
............She was brunette.............
Νύχτα παθιασμένη, καυτή
Σώματα ενώνονται, λιώνουν καρδιές
Μέχρι που της είπε ηλιθιωδώς :
"Λατρεύω τα κόκκινα μαλλιά σου".....
......................Ήταν καστανή.................
Το Shadow Play είναι το 6ο κομμάτι από το άλμπουμ Photo-Finish του Rory Gallagher (2 Μαρτίου 1948 -14 Ιουνίου 1995) που κυκλοφόρησε το 1978.
Το άλμπουμ ήρθε μετά από μια περίοδο «ξηρασίας» δύο ετών λόγω της απόφασης του Gallagher να απορρίψει την προηγούμενη έκδοση του άλμπουμ και την ανάγκη ανάρρωσής του από ένα ατύχημα.
Ο Gallagher ηχογράφησε τα περισσότερα τραγούδια στο Σαν Φρανσίσκο. Μάλιστα αντί να παράγει ο ίδιος το άλμπουμ, όπως έκανε συνήθως, συνεργάστηκε με τον Elliot Mazer, έναν επιτυχημένο παραγωγό που είχε κάνει παραγωγές του Neil Young.
Το εξώφυλλο του άλμπουμ Photo-Finish
Την τελευταία στιγμή όμως δεν του άρεσε η δουλειά και κατέστρεψε τα αντίγραφα του άλμπουμ. Το κακό αυτό ακολούθησε ένα ακόμη αφού ο Gallagher τραυμάτισε τον αντίχειρά του - πιάνοντάς τον σε μια πόρτα αυτοκινήτου.
Τότε έφυγε από το Σαν Φρανσίσκο και πήγε σε ένα στούντιο στη Γερμανία για να επεξεργαστεί ξανά το άλμπουμ. Έφτιαξε εκ νέου την μπάντα του αλλάζοντας τον ντράμερ και καταργώντας τον κιμπορντίστα.
Το Shadow Play ήταν από τα κομμάτια που ξεχώρισαν από το άλμπουμ. Σε μια συνέντευξη του 1991 ο Gallagher αποκάλυψε ότι έγραψε το τραγούδι αυτό ενώ ήταν άρρωστος.
«Θυμάμαι να γράφω το Shadow Play με μια δωδεκάρχοδη κιθάρα επειδή ήμουν στο κρεβάτι με γρίπη. Η γρίπη επηρέασε τους στίχους μου. Επειδή όταν έχεις γρίπη είσαι ελαφρώς ζαλισμένος και έχεις υπνηλία»
Στο Gallagher άρεσε ο κινηματογράφος και λίγο πολύ έβλεπε τη ζωή του ως ταινία, μερικές φορές συγχέοντας τον τραγουδιστή με τον άντρα εκτός σκηνής. Διόλου τυχαία ένας από τους αγαπημένους του, κινηματογραφικούς ήρωες ήταν ο doctor Jekyll & Mr. Hyde
In the flinty light, it's midnight, and stars collide
Shadows run, in full flight, to run, seek and hide
I'm still not sure what part I play,
in this shadow play, this shadow play
In the half light, on this mad night, I hear a voice in time
Well, I look back, see a half-smile, then it's gone from sight
Won't you tell me how I can find my way?
In this shadow play, this shadow play
In this shadow play, this shadow play
Sounds come crashing, and I hear laughing
All those lights just blaze away
I feel a little strange inside
A little bit of Jekyll, a little Mr. Hyde
Thoughts run wild, free as a child, into the night
Across the screen a thin beam, of magic light
Things they just don't look the same
In this shadow play, this shadow play
Shadow play, shadow play
I can't run away from this shadow play
Shadow play, shadow play
Info: Shadow Play: Κυκλοφόρησε το 1978. Στίχοι-μουσική: Rory Gallagher
Dangerous and cunning as a fox
Always thinking out of the box
He had the perfect plan to grab her
How could he know she was a wrestler !
Παμπόνηρος σαν αλεπού και επικίνδυνος
Πολυμήχανος και πάντα ριψοκίνδυνος
Για να την αρπάξει το σχέδιο θα είχε πετύχει
Μα ήταν παλαίστρια για την κακή του τύχη !
A man of pride...
...Dreaming his throne...
......His fame, his glory.......
.........Meant to be a leader.........
............Alas, he was a complete idiot............
Άνδρας περήφανος...
...Το θρόνο του ονειρευόταν...
......Τη φήμη του, τη δόξα......
.........Ηγέτης γεννημένος.........
............Αλίμονο, ήταν εντελώς βλαμμένος............
Σαν πεθαίνουν τ' άλογα - αναπνέουν
Σαν πεθαίνουν τα χορτάρια - ξεραίνονται,
Σαν πεθαίνουν οι ήλιοι - σβήνουν
Σαν πεθαίνουν οι άνθρωποι - τραγούδια τραγουδούν
Βελιμίρ Χλέμπνικοφ, Λαντομίρ και άλλα έργα, εκδ. Βίλντισι
μτφ. Δημήτρης Τριανταφυλλίδης
Sitting on my armchair
Plenty of time to spare
Sudennly a bright flare
Flyin' colous everywhere
Magic floats in the air
Too bad that I don't care
Στη πολυθρόνα αραχτός
Ελεύθερος χρόνος αρκετός
Ξαφνικά μια λάμψη φωτεινή
Χρώματα γεμίζουν τη σκηνή
Το δωμάτιο γέμισε μαγεία
Κρίμα που δε δίνω σημασία
People see me lying, doing nothing
Immediately they start tittle-tattling
Wastrel they call me and a rotter
That I drink anything but water
From every job that I've been fired
I'm not lazy guys, just got too tired
Με βλέπει ο κόσμος ήρεμο και αραχτό
Και πιάνει αμέσως το κουτσομπολιό
Αχαΐρευτο με λένε μα και ακαμάτη
Πως μόνο νερό δεν πίνω από το κανάτι
Απ' όλες τις δουλειές πως ειμ' απολυμένος
Δεν τεμπελιάζω μάγκες, νιώθω κουρασμένος
She was dreaming in her tent...
To be carried by the wind like a leaf...
One day the wind heard her lament...
It blew so hard that lift her up...
.............And threw her over a cliff...
Στη σκηνή της ονειρευόταν........
Να την ταξιδέψει ο άνεμος ευχόταν.......
Μια μέρα άκουσε ο αγέρας το κλάμα της το γοερό.....
Τη σήκωσε φυσώντας δυνατά.....
...................................Και την έριξε απ' το γκρεμό
https://www.pemptousia.gr/2020/10/i-elliniki-romantiki-piisi-sta-prota-chronia-meta-to-21/
Η ελληνική επανάσταση ξέσπασε κατά την διάρκεια της περιόδου του ευρωπαϊκού Ρομαντισμού που σημάδεψε, τόσο τις ιστορικές εξελίξεις όσο και την καλλιτεχνική δημιουργία της Ευρώπης. Ως κίνημα πολιτικό, καλλιτεχνικό και πνευματικό, με σαφείς και βαθιές ψυχολογικές προεκτάσεις, ο Ρομαντισμός περιελάμβανε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα εκφράσεων από αυτό που εννοούμε σήμερα, δηλαδή κάτι ταυτισμένο μόνον με μία γλυκερή ερωτική διάσταση.
Ρομαντισμός είναι το κίνημα της απελευθερωμένης από την αυστηρότητα των νόμων ψυχικής ορμής που συνεπαίρνει τον άνθρωπο στον ηρωισμό και στις ανώτερες σφαίρες της πνευματικότητας. Περιέχει μέσα του έντονο το αίσθημα αλλά και τον πόθο της ελευθερίας, γίνεται φάρος για ανατροπή της τυραννίας και την παράδοση της ύπαρξης στο πέλαγος των συγκινήσεων και του συνεπαρμού. Την περίοδο αυτή, στην Ευρώπη, αναδεικνύεται ο μέσος πολίτης ως ο μεγάλος πρωταγωνιστής της ιστορίας με αποτέλεσμα οι πόθοι και τα πάθη του να θεωρούνται ο κινητήριος μοχλός των μεγάλων εξελίξεων και των ανατροπών.
Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα, ανακαλύπτεται εκ νέου το μεγαλείο της φύσης, η παρουσία μιας απρόσωπης αλλά και δημιουργικής θεϊκής δυνάμεως, η οποία μαγνητίζει την ψυχή και την καλεί να ενωθεί κι αυτή μαζί του και να εξυψωθεί προς το άπειρο.
Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα αναπτύχθηκε και ο Φιλελληνισμός που στηρίχτηκε σε μία εξιδανικευμένη μορφή αρχαιολατρείας και που συχνά έδωσε τη θέση του σε μία βαθιά απογοήτευση, όταν οι ιδεολόγοι φιλέλληνες βρέθηκαν μπροστά στην πραγματικότητα της επαναστατημένης Ελλάδας.
Με την απελευθέρωση, ήταν επόμενο οι λογοτέχνες και οι ποιητές μιας ελληνικής κοινωνίας που αναζητούσε τον βηματισμό της γεμάτη ενθουσιασμό αλλά και πόθο να αποτελέσει τμήμα της δυτικής διανόησης και καλλιτεχνίας, να ακολουθήσουν τις ρομαντικές τάσεις.
Με το τέλος του αγώνα η πνευματική ζωή του Ελληνισμού βρισκόταν θρυμματισμένη. Στα ταραγμένα χρόνια που ακολούθησαν αρχίζει δειλά-δειλά η ανασυγκρότηση. το πνεύμα περνάει στην ηλικία της λογικής. Στα απομνημονεύματά και την ιστοριογραφία γίνεται προσπάθεια να καταγράφει η μνήμη να κριθούν οι πρωταγωνιστές. Η συγκομιδή είναι πλούσια. Ωστόσο στην ποίηση η κατάσταση είναι διαφορετική. Στα Επτάνησα υπάρχει ο Σολωμός. Πίσω του μία μεγάλη σειρά επιγόνων. Γλώσσα τους η δημοτικής. Αλλά για πολύ χρόνο η επτανησιακή ποίηση θα μείνει η περιορισμένη σε τόπο και επιδράσεις. Θα πρέπει να φτάσουμε στα πρόθυρα της μεγάλης στροφής του 1880 για να δούμε να γονιμοποιηθεί τα πνεύματα στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Στην απελευθερωμένη Ελλάδα του 1830 είναι δύσκολο να γεννηθεί μία καινούργια ποίηση. Στην πνευματική ζωή δεσπόζουν για πολλά χρόνια οι Φαναριώτες. Οι ιδεολογικές και αισθητικές προτιμήσεις είναι, είτε νεοκλασικές είτε ρομαντικές. Η κατεύθυνση τους απορρέει από την τάξη τους, αλλά και από την παιδεία τους και το πνεύμα των καιρών. Πολλοί από αυτούς είναι φυγάδες. Άλλοι έρχονται από την Πόλη, άλλοι από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες, άλλοι από την Ευρώπη και τον ρομαντισμό, που μεσουρανεί, ιδιαίτερα στη Γαλλία. Τον καλλιεργούν με ελάχιστη πρωτοτυπία. Από την τεράστια παραγωγή 60 περίπου ολόκληρων χρόνων, ελάχιστοι στίχοι σήμερα επιζούν, έτσι ακόμα αν κοιτάξει κανείς στον ελληνικό Ρομαντισμό με αισθητικό και κριτικό βλέμμα, πολύ εύκολα θα δει όλες του τις αδυναμίες: άγονος μιμητισμός, φτώχεια έμπνευσης, εκφραστική αδυναμία, λογιότητα.
Ωστόσο ο ελληνικός Ρομαντισμός υπήρξε κάτι περισσότερο από όλα αυτά: Υπήρξε ύφος ζωής και ακόμη ένας πνευματικός χώρος στον οποίον ασκήθηκε μία έντονη, συχνά παράφορη, αλλά και ενσυνείδητη κριτική των ελληνικών μας πραγμάτων. Τούτο ταύτισε το ρομαντισμό με ένα σεβαστό τμήμα της νεότερης ιστορίας μας. Χρονολογικά μπορούμε να δεχτούμε για αυτόν την οριοθέτηση του Παλαμά. Άρχισε στα 1831 με την έκδοση του «Οδοιπόρου» του Σούτσου και τελείωσε στα 1880 με το ποίημα που απήγγειλε για το Βύρωνα στο Μεσολόγγι ο Αχιλλέας Παράσχος. Κάλυψε δηλαδή τις δύο πρώτες μεταπελευθερωτικές γενεές. Χρονολογικά πάντοτε η περίοδος αυτή μπορεί να χωριστεί σε δύο μικρότερες:
Τον πρώιμο Ρομαντισμό εκπροσωπούν Φαναριώτες. Το χρονικό αυτό διάστημα που φτάνει περίπου μέχρι την έξωση του Όθωνα το 1862, έχει έντονα πολιτικό χρώμα αλλά και συνάμα λυρικό. εκπρόσωποι του είναι ο Νερουλός, οι Ραγκαβήδες, οι Σούτσοι.
Ο ύστερος ελληνικός Ρομαντισμός εκπροσωπείται από τους ποιητές της αθηναϊκής σχολής Ορφανίδη, Βαλαβάνη, Καρασούτσα, Παπαρηγοπούλο, Βασιλειάδη, τους δύο Παράσχους. Χρονολογικά η περίοδος αυτή παρατείνεται μέχρι τον θάνατο του Αχιλλέα Παράσχου στα 1895. Χαρακτηριστικά του Ρομαντισμού αυτής της εποχής είναι η αμετροέπεια, η υπερβολή, ο στόμφος. Συχνά όμως και κάποια λυρικά σκιρτήματα δείχνουν ποιο θα μπορούσε να είναι το ξεκίνημα της ποίησης στο απελευθερωμένο κράτος δίχως τον ρομαντισμό.
Στην περίοδο αυτή ο Ρομαντισμός εγκαταλείπει την γλωσσική έκφραση της πρώτης περιόδου. Έρχεται πιο κοντά στην καθομιλουμένη. Αλλά η παραχώρηση αυτή δεν ανανεώνει την τέχνη του, τα μοτίβα μένουν τα ίδια. Ο αρρωστημένος έρωτας, ο θάνατος, η μελαγχολία ακόμα οι ατελείωτη αισθηματολογία. Ο Παράσχος, τελευταίος μεγάλος του ρομαντισμού, έχει όλες τις ακρότητες και τις λίγες αρετές του. Ωστόσο, αν και ο Ρομαντισμός ξενόφερτος και δημιουργικός όπως ήταν, πέθανε οριστικά μαζί του, δεν μπορούμε να πούμε ότι χάθηκε δίχως ίχνη. Οι ποιητές της μεγάλης στροφής των αρνήθηκαν ενσυνείδητα, αλλά ο ρομαντισμός έπαιζε στο έργο τους. Άμεσο παράδειγμα ο Παλαμάς.
Τίποτε όμως δεν κρίνεται απομονωμένο. Ο Ρομαντισμός στα Ελληνικά γράμματα μπορεί να μην έδωσε δείγματα μεγάλης γραφής, ούτε κατά διάνοια εφάμιλλα των μεγάλων ευρωπαίων λογοτεχνών. Το κίνημα του Ρομαντισμού άνοιξε όμως έναν δρόμο που άρχισε να δίνει τα πρώτα βήματα αξιόλογης ποίησης στα τέλη του 19ου αιώνα και οδηγήθηκε σε μεγάλη ακμή κατά τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα σε μία εξέλιξη που δεν σταμάτησε καθόλη τη διάρκεια του περασμένου αιώνα με αποκορύφωμα τα δύο Νόμπελ ποιήσεως αλλά και μία πολύ μεγάλη ποιητική παραγωγή.
He was a nice, quite folk
Wished he was covered with a cloak
So people could not see him
So people could not insult him
He built a house upon an oak
One day he lit a fire and disappeared in smoke
Ένας ήσυχος τύπος, ένας άνθρωπος καλός
Ευχόταν με έναν μανδύα να μη είναι ορατός
Ώστε ο κόσμος να μην τον αντικρίζει
Ώστε ο κόσμος πια να μην τον βρίζει
Σπίτι του έγινε ένας πλάτανος πολύ ψηλός
Μια μέρα άναψε φωτιά και χάθηκε για πάντα, έγινε καπνός
Η ανάπαυση είναι της δουλειάς, όπως τα βλέφαρα είναι των ματιών
Ταγκόρ, Τα Παραστρατημένα Πουλιά, εκδ. Ηριδαν'ος
μτφ. Μάκης Ανταίος
She looked in her mirror.....
....Instantaneously she felt a shiver ....
..............She tried to paint her lips red...........
.....................Too bad she was long - dead...................
Κοίταξε στον καθρέφτη......
.........Κι ένιωσε αμέσως ρίγη........
.............Κόκκινα ήθελε τα χείλη της να βάψει...........
................Κρίμα που από καιρό την είχαν θάψει...............
Στον ουρανό κατάμουτρα ρίξε μια χούφτα σκόνη.
Αγκάλιασε την ομορφιά και πίνε απ΄τι φλασκόνι.
Προς τι οι τόσες οι δεήσεις και οι προσευχές οι τόσες;
Από τον Άδη εγύρισε καν μια ψυχή και μόνη;
Ομάρ Καγιάμ,Ρουμπαγιάτ, εκδ. Ερατώ
μτφ Παύλος Γνευτός
Δεν ξέρω τι είδους Θεός είναι ο δικός μου.
Ο Μουλάς τον καλεί δυνατά, γιατί;
Ο Κύριος είναι κουφός;
Ακούει καλά να αντηχούν οι λεπτές αρθρώσεις
ενός εντόμου που περπατά.
Παίξε με το κομπολόι σου· ζωγράφισε στο
μέτωπό σου
το σημάδι του Θεού σου·
φόρεσε μακριά κουρέλια, λεκιασμένα κι
εντυπωσιακά·
αλλά αν ένα θανατερό όπλο είναι στην καρδιά
σου,
πώς θα καταχτήσεις το Θεό;
Καμπίρ, Ποιήματα, εκδ. Πύρινος Κόσμος
μτφ Αλίκη Αντύπα
The poor pilgrim...
was always looking up...
to find Heaven...
saddly he tripped and fell...
right into Hell...
Ο φτωχός προσκυνητής...
κοιτούσε συνεχώς ψηλά...
τον Παράδεισο να βρει...
δυστυχώς σκόνταψε και έπεσε...
ακριβώς μέσα στην Κόλαση...
Αν δεις και βρέχει
πάρε την ομπρέλα σου
χλωμό φεγγάρι
Shokan
Το ραβδί του οδοιπόρου,εκδ. Αιώρα
(απόδοση Άρης Λασκαράτος)
Thunders are rolling
Geko lizard seeks shelter
My cup its new home
Πέφτουν κεραυνοί
Πού θα κρυφτείς σαυράκι ;
Να, η κούπα μου
I've never wished to live forever
But if you would ask me
what's the right time to die
I would surely say : "Never !"
Ζωή παντοτινή δεν θα επιθυμούσα
Μα αν με ρώταγες πότε είναι
του θανάτου η κατάλληλη στιγμή
Σίγουρα "Ποτέ !" θα σου απαντούσα
Πέταξε από πάνω σου αυτόν τον πολύχρωμο
μανδύα της απάτης
σαν τον Ιησού
φόρεσε ένα μονόχρωμο μανδύα
Χακίμ Σαναϊ, Ο τειχισμένος κήπος της αλήθειας,εκδ. Πύρινος Κόσμος
μτφ Κίμων Θεδωρόπουλος
When we die, where are we going to ?
Is there a Heaven for me and you ?
I don't know what lies beyond the grave
So let me buy you a drink or two !
Όταν πεθάνουμε πού άραγε θα πάμε ;
Υπάρχει ο Παράδεισος που προσδοκάμε ;
Δε ξέρω πέρα απ' τον τάφο τι υπάρχει
Μα άμα θες δυο ποτηράκια τα κερνάμε !
How I wish I was a goblin
Travelling upon a robin
Flirting with a fairy
Who's sweet as a cherry
Till I end up in a coffin
Πόσο θα ήθελα να ήμουν ξωτικό
Πάνω στη ράχη ενός σπίνου να πετώ
Να φλερτάρω νεραϊδούλες
Που σαν κεράσι ειν' γλυκούλες
Μέχρι την ώρα που σε κάσα θα θαφτώ
Thy father all from thee, by his last Will,
Gave to the poore; Thou hast good title still.
Ο πατέρας σου τα πάντα, με τη στερνή του Διαθήκη
Έδωσε σε φτωχούς ,μα έχεις καλό τίτλο παρακαταθήκη
John Donne
An annoying mosquito
Who came flying from Quito
Didn't ask for blood
Just to be my bud
I bought it a burrito
Ενοχλητικό κουνούπι
Με περίεργο σουλούπι
Δεν μου ήπιε αίμα
Είχε άλλο θέμα
Να το βάλω σε καλούπι
Some think that invincible
is the god Cupid
But the only one unbeatable
is the man who is stupid
Κάποιοι θεωρούν ανίκητο
τον Έρωτα στη μάχη
μα άλλη γνώμη θα' χουν αν καυγάς
με ηλίθιο τους λάχει
Το κανάλι τ' αρέσει να νομίζει πως τα ποτάμια γίνηκαν μονάχα να του δίνουνε νερό.
Ταγκόρ, Τα παραστρατημένα πουλιά, εκδ. Ηριδανός
(μτφ. Μάκης Ανταίος)
Do not take yourself so serious
You are getting rather delirious
Drink up some wine or coffee
You are living a life deleterious
Μην είσαι σοβαροφανής
Αρχίζεις να παραληρείς
Ρούφηξε λίγο κρασί ή καφέ
Η ζωή σου είναι επιβλαβής
Introducing mr Knox
He is cunning as a fox
When danger is near
He is faking chikenpox
Γνωρίστε τον κύριο Κεχαγιά
Έχει της αλεπούς την πονηριά
Αν ο κίνδυνος ζυγώνει
Κάνει πως έχει ανεμοβλογιά
Τι συμφορά, αν ο πεθαμένος ερχόταν πάλι, ξαφνικά, ανάμεσα στους συγγενείς του, η απόδοση της κληρονομιάς θα ΄τανε γι' αυτούς πιο αλγεινή παρά ο θάνατός του
Σααντί, Γκιουλιστάν, εκδ. Ηριδανός
μτφ. Κώστας Τρικογλίδης
I agree he said
While he was disagreeing
Communication !
Συμφωνώ είπε
Ενώ διαφωνούσε
Συνεννόηση !
Neighbors,family
Making a circle round me
A scary nightmare !
Ολόγυρά μου
Γείτονες και συγγενείς
Τι εφιάλτης !
There was a man named Tobias
Everybody thought he was pious
He was caught in the act
With his neighbor's wife wrapped
Now he's off to Himalayas
Ήταν κάποτε ο κύριος Περικλής
Όλοι τους πίστευαν πως ήταν ευσεβής
Μα τον βρήκαν γυμνό αγκαλιά
Με του γείτονά του τη κυρά
Στα Ιμαλάια κρύφτηκε ο δυστυχής
Πόσα κάρβουνα
λοιπόν για μια
τόση δα φωτιά
Κομπάγιασι Ίσσα, 267 χαϊκού,εκδ. κουκούτσι
μτφ Γιάννης Λειβαδάς
Poor old god Bacchus
Once of high status
Too drunk
Got stung
Climbed on a cactus
Τον καημένο γερο-Βάκχο
Όλοι τον θεωρούσαν βράχο
Τύφλα στο μεθύσι
Είχε λάθος κρίση
Σκαρφάλωσε πάνω σε κάκτο
Τι κι αν ένας άνθρωπος χιλιάδες φώτα
διακρίνει;
Αν το μάτι του δεν είναι φωτεινό, τα φώτα
αυτά πρέπει να πεθάνουν.
Χακίμ Σαναΐ, Ο Τειχισμένος Κήπος της Αλήθειας, εκδ. Πύρινος Κόσμος
Don't take me for a blowhard
I am just a loony bard
Α hero and a zero
Old shade on the boulevard
Καυχησιάρη μη με λες
Τρελός βάρδος είμαι, δες
Τιποτένιος ήρωας
Στο δρόμο, σκιά του χθες
The authorities I mock
All the hypocrites I knock
A pint of fine beer
Makes me full of cheer
I am going to Bangkok
Περιγελάω τις αρχές
Όπως και τους υποκριτές
Μπύρα βαρελίσια
Κι έρχομαι στα ίσια
Πάω Μπανγκόκ, διακοπές
