Μούσκεμα!

Παγερή βροχή.
Με έκανε μούσκεμα,
ως το μεδούλι.

Χριστουγεννιάτικη ἱστορία

agiazoni


Γκανᾶς Μιχάλης

Κάθεται μόνος

καὶ καθαρίζει τ’ ὅπλο του δίπλα στὸ τζάκι.

Κανεὶς δὲ θὰ ’ρθει καὶ τὸ ξέρει, 

κλείσαν οἱ δρόμοι ἀπὸ τὸ χιόνι, σὰν πέρυσι,

σὰν πρόπερσι, Χριστούγεννα καὶ πάλι

καὶ τὰ ποτὰ κρυώνουν στὸ ντουλάπι.

Τὸ τσίπουρο στυφό, τὸ οὖζο γάλα

καὶ τὸ κρασὶ ραγίζει τὰ μπουκάλια.

Ἐκείνη τρία χρόνια πεθαμένη.



Κάθεται μόνος του δίπλα στὸ τζάκι,

δὲν πίνει, δὲν καπνίζει, δὲ μιλάει.

Στὴν τηλεόραση χιονίζει,

τὸ στρώνει ἀργὰ στὸ πάτωμα καὶ στὸ τραπέζι

καὶ στὶς παλιὲς φωτογραφίες,

γνώριμα μάτια τῶν νεκρῶν, 

ποὺ τὸν κοιτάζουν ἀπ’ τὸ μέλλον.

Ἐκείνη τρία χρόνια πεθαμένη

καὶ μόνο τὸ δικό της βλέμμα

ἔρχεται ἀπὸ τὰ περασμένα. 



Κοντεύουνε μεσάνυχτα

καὶ καθαρίζει τ’ ὅπλο του ἀπ’ τὸ πρωί. 

Πῶς νὰ τοῦ πῶ «Καλὰ Χριστούγεννα»,

εὐχὲς δὲ φθάνουν ὡς ἐδῶ,

δρόμοι κλεισμένοι, τηλέφωνα κομμένα,

ἡ σκέψη ἁρπάζεται ἀπ’ τὸ κλαδὶ τῆς μνήμης,

μὰ νὰ τρυπώσει δὲν μπορεῖ στὴ μοναξιά του.

Μία μοναξιὰ ποὺ χτίστηκε σιγὰ σιγὰ

μ’ ὅλα τὰ ὑλικὰ καὶ δίχως λόγια.



Κοντεύουνε ξημερώματα κι ἀκόμη

γυαλίζει τ’ ὅπλο του δίπλα στὸ τζάκι

μὲ ἀργὲς κινήσεις σὰ νὰ τὸ χαϊδεύει.

Μένει στὰ δάχτυλα τὸ λάδι

ἀλλὰ τὸ χάδι χάνεται. 

Θυμᾶται κυνηγετικὲς σκηνὲς

μὲ ἀγριογούρουνα καὶ χιόνια ματωμένα,

πρὶν γίνει θήραμα κι ὁ ἴδιος

στὴν μποῦκα ἑνὸς κρυμμένου κυνηγοῦ,

ποὺ τὸν παραμονεύει ἀθέατος

ἀφήνοντας νὰ τὸν προδίδουν κάθε τόσο

πότε μιὰ λάμψη κάνης,

πότε μιὰ κίνηση στὶς κουμαριὲς

κι ἡ μυρωδιὰ ἀπ’ τὸ βαρὺ καπνό του.

Ξέρει καλὰ ὅτι κρατάει

μακρύκανο παλιὸ μπροστογεμὲς

γεμάτο σκάγια καὶ μπαροῦτι μαῦρο.

Ὅταν ἀποφασίσει νὰ τοῦ ρίξει

δὲ θὰ προλάβει πάλι νὰ τὸν δεῖ

πίσω ἀπ’ τὸ σύννεφο τῆς ντουφεκιᾶς του.



Ἂν σκέφτεται στ’ ἀλήθεια κάτι τέτοια,

καὶ δὲν τὸν τιμωρῶ ἐγὼ μ’ αὐτὲς τὶς σκέψεις,

πῶς νὰ πλαγιάσει καὶ νὰ κοιμηθεῖ.

Λέω νὰ γίνω πατέρας τοῦ πατέρα μου,

ἕνας πατέρας ποὺ τοῦ ἔτυχε

σιωπηλὸ καὶ δύστροπο παιδί,

καὶ νὰ τοῦ πῶ μιὰ ἱστορία

γιὰ νὰ τὸν πάρει ὁ ὕπνος.



Ὕπνε ποὺ παίρνεις τὰ παιδιὰ πάρε καὶ τὸν πατέρα...

Ὕπνε ποὺ παίρνεις τὰ παιδιὰ

πάρε καὶ τὸν πατέρα• ἀπ’ τὶς μασχάλες πιάσ’ τονε

σὰ νὰ ’ταν λαβωμένος. Ὅπου πηγαίνεις τὰ παιδιὰ

ἐκεῖ περπάτησέ τον, μὲ τὸ βαρὺ ἀμπέχωνο στὶς πλάτες του ν’ ἀχνίζει.



Δῶσ’ του κι ἕνα καλὸ σκυλὶ

καὶ τοὺς παλιούς του φίλους, καὶ ρῖξε χιόνι ὕστερα

ἄσπρο σὰν κάθε χρόνο. Νὰ βγαίνει ἡ μάνα νὰ κοιτᾶ

ἀπὸ τὸ παραθύρι, τὴν ἔγνοια της νὰ βλέπουμε

στὰ γαλανά της μάτια, κι ὅλοι νὰ τῆς τὸ κρύβουμε πὼς εἶναι πεθαμένη.



Ὕπνε ποὺ παίρνεις τὰ παιδιὰ

πάρε κι ἐμᾶς μαζί σου, μὲ τοὺς ἀνήλικους γονεῖς, 

παιδάκια τῶν παιδιῶν μας. Σὲ στρωματσάδα ρῖξε μας

μιὰ νύχτα τοῦ χειμῶνα, πίσω ἀπ’ τὰ ματοτσίνορα

ν’ ἀκοῦμε τοὺς μεγάλους, νὰ βήχουν, νὰ σωπαίνουνε,

νὰ βλαστημοῦν τὸ χιόνι. Κι ἐμεῖς νὰ τοὺς λυπόμαστε

ποὺ γίνανε μεγάλοι καὶ νὰ βιαζόμαστε πολὺ

νὰ μοιάσουμε σ’ ἐκείνους, νὰ δοῦν πὼς μεγαλώσαμε νὰ παρηγορηθοῦνε.

Στο τέλος της χρονιάς

Τελειώνει ο χρόνος,πάει
Τα λάθη μου πολλά,
το βάρος με λυγάει.
Μου κόβει την ανάσα.

Ο χρόνος,εχθρός και φίλος
όπως έφερε τις λύπες 
έτσι θα τις πάρει μακριά.
Ελαφρύς ξανά κι ελεύθερος.

Πίνοντας σάκε

Ούτε φεγγάρι
ούτε ανθοί·πίνει σακέ
ολομόναχος

Ματσούο Μπάσο,από τη συλλογή 132 Γιαπωνέζικα Χαϊκού,εκδ.ΠΡΟΣΠΕΡΟΣ

Ρωμανός ο Μελωδός, Ύμνος Χριστουγέννων (33)

anthologia.gr

Σε μετάφραση Ν. Καρούζου

...Υιέ Θεού πανάγιε σ' αυτούς / τους νήπιους κι αθώους υμνητές σου / κι όλους εμάς τους άλλους συναρίθμησε / και δέξου την ακόρεστη δική μας προσευχή / σαν τότε που δεχόσουνα και των παιδιών τους ύμνους. / Ελέησέ μας τα δικά σου πλάσματα, / που για χάρη μας τυλίχτηκες τη σάρκα / γιομάτος αρίφνητον έρωτα / χάρισε την ειρήνη σου σ' όλες τις Εκκλησίες / τις τόσο σαλευόμενες απ' τους εχθρούς της καλοσύνης / και σε μένα το δύστυχο τον υμνογράφο τη συχώρεση / να μην τη φειδωλέψεις ω σωτήρα μου / δόσμου τη χάρη να λαλώ για πάντοτε το θέλημά σου / κι ας μην το κάνει πια νωθρό η θλίψη το μυαλό μου / κάνε με αγλαόκαρπο στα έργα και στα λόγια, / νάχω φωνή φωνάζοντας χαρούμενος / Ευλογημένος ω εσύ που έρχεσαι / στην αρχαία δόξα του τον Αδάμ να επαναφέρεις...

Πατρίδα

Υποκλίνομαι
στα πρόσωπα που ξεραίνονται πίσω από τη μάσκα της 
απελπισίας·
υποκλίνομαι
στους δρόμους που λησμόνησα τα δάκρυά μου,
σ'έναν πατέρα που πέθανε,πράσινος σαν το σύννεφο,
με το πρόσωπο με καραβόπανο σκεπασμένο·
υποκλίνομαι
στο παιδί που εξαγοράζεται
για προσευχές και βάψιμο παπουτσιών
(όλοι στη χώρα μου προσευχόμαστε και βάφουμε 
παπούτσια)·

υποκλίνομαι στο βράχο όπου με την πείνα μου χάραξα
"είναι ο ρους της βροχής κάτω από τα βλέφαρα 
κι αστραπή"·
υποκλίνομαι
στο σπίτι που μες στη συμφορά μου πήρα το χώμα του-
όλ'αυτά είναι η πατρίδα μου,όχι η Δαμασκός.

Άδωνις.Άσματα του Μιχιάρ του Δαμασκηνού,εκδ.Άγρα

Θυελλώδεις άνεμοι

Τι κακός χαμός,
άνεμοι θυελλώδεις!
Ανησύχησα.

Απολογία Προκρούστη,Σίνη,Περιφήτη,Σκίρωνα,Κερκύονα

Πέντε,μεταξύ μας άγνωστοι
δεμένοι με μοίρα κοινή.
Απ'το ίδιο χέρι σκοτωμένοι
με τις ίδιες κατηγόριες φορτωμένοι.

Φονιάδες μας είπαν και ληστές,
θεριστές ότ' είμαστε ψυχών αθώων
Μας καταδίκασαν αυτοί που γράφουν ιστορία
Οι βασιλείς,οι ήρωες,οι νικητές.

Μα το αίμα που έχουμε στα χέρια μας
Ναι!Τα έχουμε βαμμένα μ'αίμα!
Αθώων δεν ήτανε μήτε περαστικών,
Άρχοντες φονεύσαμε,βαλτούς των Αθηνών.

Τίποτα δε ζητήσαμε,παρά μονάχα ένα
Να ζούμε ανενόχλητοι κι ελεύθεροι στη γη μας
Μήτε φόρους να παίρνουμε μήτε και να δίνουμε
Έτσι τους πέντε να θυμάστε·Προκρούστης,Σίνης,
                                  Σκίρωνας,Κερκύονας,Περιφήτης.

Ο χώρος της καρδιάς

poetry-chaikhana
Μόλις το μυαλό σου βιώσει 
ό, τι λέει η Γραφή: 
"Πόσο σπλαχνικός είναι ο Κύριος", 
θα το  αγγιξει τόσο αυτή η απόλαυση 
που δεν θα θέλει πλέον να εγκαταλείψει το χώρο της καρδιάς. 
Θα επαναλαμβάνει  τα λόγια του αποστόλου Πέτρου: 
"Πόσο ωραία είναι να είμαστε  εδώ."

Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Ζωντανός και νεκρός

Σαν είσαι ζωντανός συνάμα και νεκρός
νεκρός για σένα εντελώς
                      πόσο μεγάλη
γίνεται κι η ελάχιστη χαρά

Μπουνάν

Μυστικοί της Ανατολής,Γ.Υφαντής,εκδ.Πατάκη 

Τότε μόνο

Όταν τα σύννεφα είναι βαριά,μαύρα
κι ο άνεμος από τα βόρεια φυσά,
μανιασμένος,παγερός και αδυσώπητος
τότε μόνο αισθάνομαι του καλοκαιριού την αύρα.

Στις κρύες στάλες της βροχής που πέφτουν,
και μουσκεύουν τους περαστικούς που τρέχουν
βαθιά ως τα κόκαλα και το μεδούλι τους,
τότε μόνο του ήλιου οι ακτίνες με ζεσταίνουν.

Όταν των ανθρώπων η περηφάνια η χυδαία
γεμίζει τη ζωή,τις σκέψεις και τις λέξεις
και απλώνονται σαν επιδημία μολύνοντας τα πάντα,
τότε μόνο φωτίζει το φως της Άκρας Ταπείνωσης.

Jill Tracy - We Three Kings

Από το κεφάλι στην καρδιά

Πρέπει να κατέβεις από 
το κεφάλι στην καρδιά . 
Επί του παρόντος, οι σκέψεις του Θεού 
είναι στο κεφάλι σου. Και ο ίδιος ο Θεός είναι, 
όπως ήταν, εκτός σου, και 
έτσι η προσευχή και οι άλλες πνευματικές 
ασκήσεις 
παραμένουν εξωτερικές. Ενώ είσαι ακόμα 
στο κεφάλι σου, 
οι σκέψεις δεν είναι εύκολο να υποταχθούν, αλλά 
είναι πάντα θα στροβιλίζονται γύρω, σαν το χιόνι 
το χειμώνα ή 
τα σύννεφα των κουνουπιών το καλοκαίρι.

Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Τι είμαι;

Τι είμαι τελικά,μπορείς να μου πεις;
Αν δεν πράττω αυτά που κηρύττω;
Τι στα κομμάτια είμαι ξαναρωτώ
Αν ανέχομαι αυτά που σιχαίνομαι;

Τι βλέπω στον καθρέφτη σαν κοιτώ;
Έναν άνθρωπο μίζερο και μισερό 
Μια σκιά που χάνεται  στο φως το πρώτο
Μια αποτυχία,μια καρικατούρα,ένας παλιάτσος... 

Ποιητές και Χριστούγεννα

agiazoni.gr

Κοσμόπουλος Δημήτρης



(Οἱ ποιητές µᾶς διασώζουν τὴν ἀλήθεια τοῦ προσώπου µας. Στὴν ἐποχὴ τῆς εἰκονικῆς πραγµατικότητάς µας καθαρίζουν τὴν ὅραση ἀπὸ τὶς τρέχουσες ἐπιχωµατώσεις καὶ µᾶς κάνουν αἰσθητὸ τὸ αἴτηµα γιὰ πραγµατικότητα βίου ἑορταστικὴ καὶ πένθιµη συνάµα.)


«Ἐὰν τὸ Πάσχα εἶναι ἡ λαµπροτάτη τοῦ Χριστιανισµοῦ ἑορτή, τὰ Χριστούγεννα βεβαίως εἶναι ἡ συγκινητικωτάτη» γράφει στὴν Ἐφηµερίδα τῆς 25ης Δεκεµβρίου τοῦ 1887 ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαµάντης. Γιὰ τὸν πεζογράφο Παπαδιαµάντη διόλου τυχαῖα ὁ Μαλακάσης δήλωνε ὅτι εἶναι ὁ καλύτερος ποιητὴς ποὺ γνώρισε. Ἀλλὰ ὁ Παπαδιαµάντης ἔγραφε καὶ ποιήµατα. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ ἀναφέρεται στὸν ναὸ τῆς Γεννήσεως, τόσο ἀπαράµιλλα εἰκονιζόµενο στὸ διήγηµα «Στὸ Χριστὸ στὸ Κάστρο» (1892):

Μὲ χρόνους µὲ καιροὺς καὶ ἥµισυ καιροῦ,
κάποιος ἀµαθής, ἁµαρτωλὸς χυδαῖος,
καµµία γυναίκα τοῦ λαοῦ πτωχὴ
σ᾿ ἐνθυµεῖται κι ἔρχεται νὰ σοῦ φέρ᾿
ὄχι χρυσόν, ἀλλὰ ὀλίγο λιβάνι,
ἕνα κερί, κι ὀλίγο λάδι στὴν µποτίλια
σ᾿ ἐσὲ ποὺ εἶσαι ὅλων ὁ δοτήρ.

To λουλουδάκι

Δρέψε αυτό το μικρό λουλουδάκι,και παρ'το μην αργείς,μην τυχόν και μαραθεί και πέσει,ξεφυλλισμένο στις σκόνες.

Κι αν δεν βρίσκεται γι'αυτό θέση στα στολίδια Σου,αξίωσέ το τουλάχιστο με το πονετικό άγγιγμα του χεριού Σου.Δρέψε το!Γιατί φοβούμαι,μην η ζωή μου τελειώσει πριν το νιώσω,κι η ώρα της θυσίας περάσει.

Όσο κι αν δεν είναι ζωηρό το χρώμα του,κι όσο ελαφρό κι αν είναι το άρωμά του,κόψε το λουλούδι  αυτό και χρησιμοποίησέ το,όσο είναι καιρός ακόμα,στην υπηρεσία Σου.

Ταγκόρ,Λυρικά Αφιερώματα,εκδ.Ηριδανός

The Little Drummer Boy - The Prog World Orchestra - A Very Proggy Christmas

Φωτίζονται τα σύμπαντα

Τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐκ τῆς ἁγίας Παρθένου, πεφώτισται τὰ σύμπαντα·
 Ποιμένων γὰρ ἀγραυλούντων, καὶ Μάγων προσκυνούντων, Ἀγγέλων ἀνυμνούντων, 
Ἡρῴδης ἐταράττετο, ὅτι Θεὸς ἐν σαρκὶ ἐφάνη, Σωτὴρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 

Εσπερινός των Χριστουγέννων,Ιδιόμελο στιχηρό

Ελληνικά λειτουργικά κείμενα

Loreena McKennitt - God Rest Ye Merry Gentlemen

Συγχώρα με Χριστέ μου

Συγχώρα με Χριστέ μου,
που δεν ήμουν πιστός σου στρατιώτης.
Που ήθελα να δοξαστώ εγώ και όχι Εσύ.
Που δεν στάθηκα στο ποίμνιό Σου.

Που θόλωσα την εικόνα Σου
για να λάμψει η δική μου.
Που δεν μπήκα στη Βασιλεία Σου
κι ούτε άλλους άφησα να μπουν.

Συγχώρα με Χριστέ μου,
που την Εκκλησία Σου αμαύρωσα.
Πιο μαύρη η ψυχή μου απ'το ράσο,
λύκος ήμουν κρυμμένος σε προβιά.

Συγχώρα με Χριστέ μου,
που στη γέννησή Σου δε φέρνω
δώρα πολύτιμα,χρυσό,λιβάνι,σμύρνα.
Το μόνο δώρο μου είναι η αμαρτία μου.

Όνειρο

Χόρευα,χόρευα ολονυχτίς,
σε δίχως  ρυθμό χορό
Έτρεχα με τον πάνθηρα
μ'ακίνητα τα  πόδια 


Τ'αστέρια οι σύντροφοί μου
Νύφη μου το φεγγάρι
Πετούσα σαν να 'μουν άγγελος
Χωρίς φτερά στην πλάτη.

Γέλα με τον παλιάτσο

Αδελφέ μου,
Πιες  μια  γουλιά  απ'  αυτή  τη  χρυσή  κούπα
το νέκταρ της κάνει παράδεισο αυτόν τον κόσμο.
Πιες,  πιες  και  γέλασε  μ'  αυτόν  τον  παλιάτσο
                               που άλλοι τον λένε απελπισία.


Ρουμί,Ο Αγαπημένος,εκδ Αρμός

Deep Purple - Lalena

When the sun goes to bed
That's the time you raise your head
That's your lot in life Lalena
Can't blame you Lalena

Arty Tart la de da
Can your heart get much sadder
That's your lot in life Lalena
Can't blame you, oh, Lalena

Run your hand through your hair
Paint your face with despair
That's your lot in life Lalena
Can't blame you, oh, Lalena

Run your hands through your hair
Paint your face, pait you face up with despair
That's your lot in life Lalena
I can't blame you, oh lalena

When the sun goes to bed
That's the time you raise your head
That's your lot in life Lalena
I can't blame you Lalena

Arty Tart Oh so la de da
Can your part ever get, ever get much sadder
That's your lot in life Lalena
I can't blame you Lalena
Oh, Lalena

Σαν σε φιλώ

hmmlorientalia

Σαν σε ξαναβλέπω ,
το σκοτεινό μυαλό μου φωτίζεται,
Και όταν σε φιλώ στα  χείλη ,
Πράγματι, ανέρχομαι στην Εδέμ.


Grigoris Ałt’amarc’i(catholicos of Ałt‘amar)

Catholicos είναι το αντίστοιχο περίπου του Αρχιεπισκόπου

Ο καρπός της προσευχής

poetseers
Ο καρπός της σιωπής είναι η προσευχή 
ο καρπός της προσευχής είναι η πίστη 
ο καρπός της πίστης είναι η αγάπη 
ο καρπός της αγάπης είναι η υπηρεσία 
ο καρπός της υπηρεσίας είναι η ειρήνη.

( Μητέρα Teresa )

Πιστεύω

poetseers

Πιστεύω βαθιά  ότι όταν

Η πληγωμένη καρδιά βρίσκεται βυθισμένη μέσα στο  Θεό τραγουδά

Πηγάζει από τη λίμνη ζωντανή

Όπως  το νεογέννητο.

Πιστεύω βαθιά  ότι αυτό που στύβω από εμένα

Για να βάψω τον καμβά της ζωής

Με την απαλή απόχρωση του κόκκινου , κι  έτσι να τον καλύψω

Με φωτεινή περιβολή. 


Γκαμπριέλα Μιστράλ

Εξορία

Έρημος τόπος,χώμα σκληρό.
Μαύρα  τα βράχια,πικρό το νερό.
Πνίγει ο αέρας,πληγών' η βροχή.
Σαν χρόνια οι μέρες,τι τέμπο αργό.

Ο πυρήνας της προσευχής

Παιδί μου,όλα είναι τόσο απλά!Κάθε προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτή η ορμή της αγάπης που μπορεί να εκφράσει το άπειρον σ'ένα κλάσμα δευτερολέπτου.
Ο πυρήνας κάθε προσευχής είναι μια πράξη αγάπης.Μερικές λέξεις,πολύ λίγες λέξεις,μία μόνο λέξη αρκεί για να κατευθύνει προς εμένα την ορμή της αγάπης σου.
Όταν είπες με όλη σου την ψυχή:"σε αγαπά" ή "δοσ' μου την Αγάπη σου" ή απλά:"αγαπώ",όταν έτσι ενώθηκες με την παγκόσμια Αγάπη,τα είπες όλα.

Λεβ Ζιλέ,Αγάπη Δίχως Όρια,εκδ.Έλαφος

Dio/Iommi -god rest ye merry gentlemen

Η μοίρα του προδότη

Ο άνθρωπος που εγκαταλείπει την εκκλησία του,την πατρίδα του,
θα πεθάνει σ'ένα χωράφι,ολομόναχος.
Και η γη δεν θα σκεπάσει τα οστά του.

Getaw Ras Gugsa Wollie

Μπροστά Σου,υποκλίνομαι

Έχω ένα παράπονο,οπότε άκουσέ με Ω Κύριε.
Η ευγενική Σου γη,η πιο αγαπημένη Σου στο σύμπαν
Είναι ταπεινωμένη και φοβισμένη,δεν είναι πια κατάλληλη 
                                                                           για να ζει κανείς.

Σενούντα ο 3ος

Δεν θα σταματήσω

Δεν θα σταματήσω ούτε και 
στο ρυάκι της κοιλάδας 
από  φόβο ότι 
η σκιά μου 
μπορεί να χυθεί μέσα στον κόσμο.


- Dogen

Serj Tankian - Artsakh

Πριν τα Χριστούγεννα

Πόσες γενεές,
δικαίων και αδίκων!
Πριν τον Μεσσία.

Ο επικός κύκλος της Sassoun,ένα αρμένικο έπος

100years100facts
Όταν σκεφτόμαστε τη λέξη «επικό» σήμερα, είναι συχνά στο πλαίσιο των  παραγωγών με μεγάλο προϋπολογισμό, συμπεριλαμβανομένων των παλαιών και των νέων κλασικών  από το Gone With the Wind ως το Star Wars - αφθονία  δράσης, αφθονία εκρήξεων, συχνά πολύ δράμα. Το είδος είναι  μάλλον αρχαίο, ωστόσο. Παραδείγματα επικής ποίησης έχουν βρεθεί σε πολλούς πολιτισμούς, όπως στους  Έλληνες με την Ιλιάδα , για τον Τρωικό πόλεμο, ή τους Ινδούς και το Mahabharata , μια άλλη ιστορία που περιστρέφεται γύρω από ένα κολοσσιαίο πεδίο μάχης. Και τα δύο αυτά έργα χρονολογούνται πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια. Αργότερα, μεσαιωνικά έργα που περιλαμβάνουν το Chanson de Roland ή Μπέογουλφ , για να δώσω μερικά παραδείγματα από τη Δυτική Ευρώπη.

Οι Αρμένιοι έχουν το δικό τους έπος, τους Θαρραλέους της Sassoun , επίσης γνωστό ως Δαβίδ της Sassoun ( « Sasountsi Davit " ή " Tavit " στην Αρμενική), ανάμεσα σε άλλους τίτλους. Είναι ένα μεγάλο ποίημα σε τέσσερις κύκλους (μέρη), που ακολουθεί  τέσσερις γενιές μιας οικογένειας, της οποίας ο David είναι ο τρίτος, μετά τους  Sanasar και Baghdasar, στη συνέχεια, τον Μεγάλο Mher ( « Μετς » ή « Medz Mher », επίσης γνωστό ως "Λιοντάρι Mher"), και τελειώνει με τον μικρό Mher ( " Pokr Mher "). Όπως κάνουν τα  έπη σε όλο τον κόσμο, η ιστορία περιλαμβάνει φανταστικά κατορθώματα και απίστευτες περιπέτειες, μέσα στο κυρίαρχο θέμα του καλού ενάντια στο κακό και του αγώνα για δικαιοσύνη.

Παρά το γεγονός ότι το ίδιο το έπος χρονολογείται στους 8ο-10ο αιώνες  - ειδικά καθώς ο αγώνας εναντίον της κατοχής των Αράβων της εποχής εκείνης μια ξεκάθαρη λεπτομέρεια - πολλά στοιχεία από τον κύκλο της Sassoun περιλαμβάνει πολύ περισσότερα αρχαία στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των υπολειμμάτων της παγανιστικής αρμενικής κουλτούρας. Δημοφιλείς μνήμες των ανταγωνισμών και μαχών μεταξύ Αρμενίων και Μεσοποτάμιων κυβερνητών μια χιλιετία προ Χριστού μπορεί να έχουν μεταφερθεί στους  μεσαιωνικούς χρόνους χρησιμοποιώντας τον χαλίφη της Βαγδάτης ή τον βασιλιά της Αιγύπτου ως στόχο αντ 'αυτών.

Μπορεί να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι Θαρραλέοι  της Sassoun δεν ήταν γνωστή έκφραση της αρμενικής κουλτούρας στη λογοτεχνία - σίγουρα όχι όταν αναφερόμαστε σε έργα από την Εκκλησία των Αρμενίων, αλλά ούτε και σε άλλες πηγές γραπτών έργων στην Αρμενική. Υπάρχουν σε  αρχεία Πορτογάλων που περνούσαν από την περιοχή τον 16ο αιώνα, αλλά δεν ήταν παρά μέχρι το 1873 όταν ένας Αρμένιος επίσκοπος ανέλαβε να το καταγράψει. Αυτό δεν ήταν ένα εύκολο έργο, καθώς οι δεκαετίες που ακολούθησαν αποκάλυψαν πάνω από 150 παραλλαγές στο έπος, το οποίο είχε παραδοθεί προφορικά στις επόμενες γενεές, μέχρι και για χίλια χρόνια τουλάχιστον. Μια απαγγελία του όλου έργου πρέπει να χρειαζόταν ημέρες. Αυτό το είδος των απόδοσης έχει στην πραγματικότητα επιζήσει και συμπεριληφθεί στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της UNESCO της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας το 2012. Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα και περισσότερο, μια σειρά από διαφορετικές μεταφράσεις έχουν γίνει σε διάφορες γλώσσες και σε διάφορες μορφές. Υπάρχουν τώρα επιστημονικές συλλογές των πολλών εκδοχών του έπους, καθώς και των ποιητικών παραδόσεων, ολόκληρες ή μερικές..

Ο David της  Sassoun είναι σήμερα διαδεδομένο χαρακτηριστικό της λαϊκής κουλτούρας της Αρμενίας, αλλά συχνά δεν είναι τόσο εμφανές όσο  στη Διασπορά. Το άγαλμα από το σιδηροδρομικό σταθμό του Ερεβάν του Δαβίδ πάνω στο άλογό του,που έγινε το 1959 από τον Yervand Kochar, είναι ένα συναρπαστικό γλυπτό,και  μερικές φορές χρησιμοποιείται ως σύμβολο για την ίδια την πόλη. Απηχώντας αυτό το έργο,στο  Φρέσνο,στην Καλιφόρνια, επίσης αναπαριστά τον Δαβίδ έφιππο και έτοιμο για  μάχη, από τότε που το γλυπτό του Varaz Samuelian  εγκαταστάθηκε στην πόλη αυτή το 1971.

Οι καμπάνες του θανάτου

armenianpoetry
Ακούω τις καμπάνες του άλλου κόσμου, 
Για όπου κι εγώ πρόκειται να φύγω και όπου πρόκειται  να πάω. 
Κι εγώ  μία ημέρα θα αποχαιρετήσω τους φίλους μου , 
και μια  κρύα ταφόπλακα θα είναι ο τελευταίος μάρτυρας της βασανισμένης μου ζωής 
που θα σταθεί πάνω από τον τάφο μου με σκέψεις πολύ μυστικές. 

Θα  αναχωρήσω και θα πάω μακριά, πολύ μακριά, 
δεν λαχταρώ κανέναν, ούτε και αποστρέφομαι. 
Και ας μην είναι κανείς που θα σχολιάσει ο,τιδήποτε για τον πολύ σκοτεινό και υγρό τάφο μου. 
Η απώλειά μου μπορεί να φέρει θαυμασμό και ίσως συμπάθεια στους ανθρώπους, 
όμως, με το θάνατό μου ο κόσμος θα έχει τουλάχιστον ένα λιγότερο πόνο να περιθάλψει.

Vahram Hadjian

Τσάι

poetseers
Πιείτε το τσάι σας αργά και ευλαβικά, 
σαν να είναι ο άξονας 
επί του οποίου περιστρέφεται η  γη 
- αργά, ομοιόμορφα, χωρίς να 
ορμάτε προς το μέλλον. 
Ζήστε την πραγματική στιγμή. 
Μόνο αυτή η στιγμή είναι η ζωή.

- Thich Nhat Hahn

Shadow Gallery - Spoken Words

Ανατολή της δικαιοσύνης

Ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ ἀναστήσω τῷ Δαυὶδ ἀνατολὴν δικαίαν, καὶ βασιλεύσει βασιλεὺς καὶ συνήσει καὶ ποιήσει κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ τῆς γῆς.

Ιερεμίας 23,5

Απογοήτευση

Η απογοήτευση στο μυαλό μου βαραίνει
Περισσότερο από την αποτυχία. 
Αλίμονο, η καρδιά μου κι εγώ
δεν ξέρουμε πώς να αντέξουμε.

- Sri Chinmoy

poetseers

Οι διδαχές της ερήμου

Στην έρημο, 
Στρέψου προς την κενότητα, 
Φύγε από τον εαυτό. 
Στάσου μόνος σου, 
Μη ζητάς τη βοήθεια κανενός, 
Και η ύπαρξή σου θα ηρεμήσει, 
Ελεύθερη από τη δουλεία των πραγμάτων.

Αυτοί που προσκολλώνται στον κόσμο, 
Προσπαθούν να απελευθερωθούν· 
Εκείνοι που είναι ελεύθεροι, δοξολογούν. 
Φρόντισε τους αρρώστους, 
Αλλά ζήσε μόνος, 
Χαρούμενος πιες από τα νερά της θλίψης, 
Άναψε τη φωτιά της Αγάπης 
Με τα κλαδιά μιας απλής ζωής. 
Έτσι θα ζεις στην έρημο

- Μεχθίλδη του Μαγδεμβούργου

Κοιτώντας το βουνό

Όλα τα πουλιά πέταξαν κι έφυγαν·
Ένα μοναχικό σύννεφο περνά χαλαρά.
Ποτέ δεν κουραζόμαστε να κοιταζόμαστε
Μόνο το βουνό κι εγώ.

Λι Πο

poetseers

Dreambleed λέγονται και είναι εξαιρετικοί!

Αγνοούσα πλήρως την ύπαρξή τους.Ντροπή μου και καλά να πάθω!Έχανα τόσο καιρό τέτοιο αριστούργημα.Μελαγχολικές μελωδίες,καταπληκτικά φωνητικά ,φοβερή ατμόσφαιρα.Ακούστε το άλμπουμ και θα καταλάβετε...

Οι λέξεις έχουν δύναμη

sikhnet.com

Μπορούν να φτιάξουν

Μπορούν να σπάσουν

Μπορούν να θεραπεύσουν

Μπορούν να σφραγίσουν

Μπορούν να παρηγορήσουν

Μπορούν να κοιμίσουν

Λέξεις χαλαρωτικές 

Λέξεις Περιπλεγμένες

Λέξεις ενθαρρυντικές

Λέξεις Αποθαρρυντικές

Λέξεις που μεταμορφώνουν

Λέξεις που πληροφορούν

Η μαγεία των λέξεων

Η δύναμη των λέξεων

Ramneet Kaur

Σαν το ψάρι

Τι είναι άραγε η ζωή,Θεέ μου;
Αν είναι τόπος εξορίας,όπως λένε,
γιατί τον έκανες τόσο όμορφο,
να μην μπορούμε να τον αποχωριστούμε;

Τι είναι η ζωή που μας έδωσες,Θεέ μου;
Οι πίκρες και στενοχώριες ειν' πολλές
και οι χαρές τόσο λίγες και φευγαλέες.
Κι όμως να φύγει κανείς δεν θέλει.

"Απάντηση αν σου δώσω,δεν θα σε ωφελήσει",
άκουσα έναν ψίθυρο στου ανέμου τη βοή,να λέει.
Η ζωή δεν δόθηκε για να την εξηγήσεις
Αλλά σαν το ψάρι στο νερό να κολυμπήσεις

Η Παράδοση

Η Παράδοση όταν δεν εξελίσσεται
γίνεται συντήρηση.
Η Παράδοση όταν επιβάλλεται 
γίνεται οπισθοδρόμηση.
Η Παράδοση όταν απολυτοποιείται 
γίνεται τυραννία.
Αφήστε την Παράδοση να αναπνεύσει
για να μπορέσει να μας δώσει το οξυγόνο της.

Πέθανε ένας θεός

Πέθαν'ένας θεός,
γκρεμίστηκε από κει,
απ'το κρανό τ'ουρανού·

μες στον τρόμο και την απώλεια,
μέσα στην περιπλάνηση και την απελπισία,
πιθανόν ν'αναδυθεί απ'τα κατάβαθά μου ο θεός·

πιθανόν...
σύζυγός μου η γη και κλίνη,
και υπόκλιση ο κόσμος

Άδωνις,Άσματα του Μιχιάρ του Δαμασκηνού,εκδ. Άγρα

Σχήμα

politeianet

Δεν είναι φωτεινότερο πράγμα από την Αλήθεια· 
ψάχνεις μ' έρωτα και μανία να τήνε βρεις; 
είναι η έρευνά σου σαν τη Νύχτα καρποφόρα, 
που έχει ασφαλές, ότι θα σκάσει ο Ήλιος πομπωδώς· 
η έρευνά σου σαν τη Νύχτα, που όσα ερέβη 
και αν δέρνουν, κάτι σιγολάμπει, είτε η πληθώρα 
των άστρων, είτε, έστω, η αγωνιώδης μέσω συγνέφων 
θολή εκείνη φωταύγεια που οδηγάει. 
Αντίθετα, όποιος δεν νοιάζεται για την Αλήθεια, 
είναι της αμεριμνησίας του η δήθεν γαλήνη 
σαν την αιώνια νύχτα του κακού θανάτου, - άκαρπη, 
δίχως ουδενός πράγματος φόβο ή ελπίδα, δίχως αρχή, 
δίχως τέλος, ασυνείδητη, σαν την ψιλή έννοια 
θανάτου δίχως τρόπαια χρωμάτων, δίχως καν την στιλπνότητα 
Κρίσεως μελλοντικιάς μετά σαλπίγγων.

Τάκης Παπατσώνης

Έφυγα μακριά

ellopos
Έφυγα μακριά Φίλε τοῦ ἀνθρώπου, εἶχα τὴ σκηνή μου στὴν ἔρημο,

ἀπὸ Σένα, τὸν γλυκό μου Κύριο ἔφυγα καὶ κρύφτηκα,

κάτω ἀπ’ τὴ νύχτα χώθηκα τῆς ἀγωνίας νὰ ἐπιβιώσω.

Ἀπὸ κεῖ γέμισα πολλὲς δαγκωματιὲς καὶ τραύματα.

Γύρισα, ἦρθα σὲ Σένα, καὶ στὴν ψυχή μου ὅμως πολλὲς οἱ πληγές. …



Τὸ ἔλεος τῆς χάρης Σου στάλαξε, Θεέ μου,

τὶς πληγές μου ἄλειψε, ἐξάλειψε τὰ ἕλκη,

τὰ μέλη μου συνάρμοσε καὶ σύσφιξε —παράλυσαν—

ἀφάνισε τὶς οὐλές, μὴ μείνει οὔτε μία, Σωτήρα,

τέλεια γιάτρεψέ με ὁλόκληρο, κάνε με ὅπως πρίν,

ὅταν δὲν εἶχα μολυσμὸ οὔτε μώλωπα

οὔτε πληγὴ νὰ αἱμορραγεῖ, οὔτε κηλίδα, Θεέ μου,

εἶχα γαλήνη, χαρά, εἰρήνη καὶ πραότητα,

τὴν ἅγια ταπείνωση καὶ μακροθυμία,

τὸν φωτισμὸ τῆς ὑπομονῆς καὶ πράξεις ὄμορφες,

σὲ ὅλα ὑπομονὴ καὶ δύναμη ἀνίκητη. …

Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Christmas Light Display as Seen by Drone Wizards in Winter

Anonymous 4 - The Origin Of Fire: Hildegard von Bingen

Ο επιτάφιος του κόσμου

Εδώ κείτεται  το σώμα αυτού του κόσμου, 
του οποίου η ψυχή δυστυχώς προς την κόλαση ρίχτηκε. 
Η χρυσή νεότητα εδώ και καιρό έχει παρέλθει, 
ο ασημένιος ανδρισμός του πέρασε τόσο γρήγορα, 
τα σιδερένια γεράματα έφτασαν τελικά· 
Είναι μάταιο τον χαρακτήρα του να πει, 
Τις διάφορες μοίρες που το έπληξαν, 
ποιο έτος πέθανε, πότε θ'αναστηθεί, 
Γνωρίζουμε μόνο ότι εδώ κείτεται.

Henry David Thoreau

Παντού Εσύ!

poetseers
Εκεί που περιπλανιέμαι - Εσύ! 
Εκεί που συλλογιέμαι  - Εσύ! 
Μόνο Εσύ παντού, Εσύ  πάντα, Εσύ. 
Εσύ, Εσύ, Εσύ. 
Όταν είμαι χαρούμενος- Εσύ! 
Και όταν είμαι λυπημένος - Εσύ! 
Μόνο Εσύ, παντού Εσύ! 
Εσύ, Εσύ, Εσύ. 
Ο ουρανός είναι Εσύ! 
Η Γη είναι Εσύ! 
Εσύ πάνω! Εσύ κάτω! 
Σε κάθε τάση, σε κάθε τέλος, 
μόνο Εσύ, παντού Εσύ!

Levi Yitzchak of Berditchov

Τι θέλει ο Θεός

Ο άνθρωπος ποτέ δεν επιθυμεί κάτι τόσο σοβαρά 
όσο ο Θεός θέλει να φέρει τον άνθρωπο κοντά Του, 
ώστε να Τον γνωρίσει.

 - Meister Eckhart

Ο Λόγος παντού

poetseers
Κανένα πλάσμα δεν έχει νόημα
χωρίς το Λόγο του Θεού.
Ο Λόγος του Θεού είναι σε όλη τη δημιουργία, ορατή και αόρατη.
Ο Λόγος ζωή, ύπαρξη,
πνεύμα, όλα κατάφυτα
γεμάτα δημιουργικότητα.
Αυτός ο Λόγος ακτινοβολεί στο
κάθε πλάσμα.
Να  πώς το πνεύμα 
σαρκώνεται- ο Λόγος είναι αδιαίρετος από το Θεό. 
- Hildegard του Bingen

Δεν είναι απλή η αναζήτηση του Αληθινού

poetseers
Εύκολο είναι να μάθεις τις γραφές, 
να τις βιώνεις όμως, δύσκολο. 
Ν'αναζητάς τον Αληθινό 
δεν είναι ζήτημα απλό .
Βαθιά στην αναζήτηση μου, 
τα τελευταία λόγια χάθηκαν. 
Χαρούμενη και σιωπηλή, 
η αφύπνιση που με συνάντησε εκεί.

- Lalla Ded(Η Lalla Ded ήταν σούφι της σέκτας των Σαϊβιτών του Κασμίρ.Έζησε από το 1320-1392.Τιμάται μέχρι σήμερα ως πολύ σημαντική πνευματική προσωπικότητα)

Ο κοπτικός σταυρός

copticliterature

του Matthew Shenoda
Αυτό το ποίημα είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, όπως λέει ο Shenoda  - ένα πραγματικό περιστατικό ισλαμικής εχθρότητας που έπληξε μία φίλη της οικογένειάς του. Λέει ότι αντιπροσωπεύει ένα μικρό παράδειγμα αυτού του φανατισμού που μαστίζει την Αίγυπτο συνεχώς.

Περιμένοντας για ένα ταξί στους δρόμους του Καΐρου
στριμωγμένη στο πλήθος
όπου εκατομμύρια μαζεύονται καθημερινά
Ο κοπτικός σταυρός της κρέμεται από το λαιμό της
ένα ταξί πετάχτηκε προς την άκρη του δρόμου
ένα χέρι βγαίνει έξω από το παράθυρο
για να κόψει το σύμβολο της Αιγύπτου
από το λαιμό της.

Shota Saganelidze: Ο καλλιτέχνης της γραφής!

Το γεωργιανό αλφάβητο πάντα προσείλκυε  το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας για την ομορφιά και τη μοναδικότητά του. Είναι αξιοσημείωτο, ότι πρόσφατα τρία συστήματα γραφής του γεωργιανού αλφαβήτου έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO που έφερε τεράστια αναγνώριση για την γεωργιανή γραφή σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, πριν από αυτό το γεγονός μεγάλης σημασίας πραγματοποιηθεί και ανεβάσει το γεωργιανό αλφάβητο σε νέο επίπεδο, ο διάσημος μουσικός και συνθέτης Shota Saganelidze βρήκε ένα νέο χαρακτηριστικό στη γεωργιανή γραφή και δημιούργησε έργα τέχνης χρησιμοποιώντας γράμματα από  παλαιά και νέα συστήματα γραφής. 

Το μέγα δείπνο

Δείπνο μεγάλο,
κι εγώ καλεσμένος!
Μα έχω δουλειά.

Ο λόγιος και ο ποιητής.

Υπάρχει ένα πράσινο λιβάδι ανάμεσα στο λόγιο και τον ποιητή.Αν το διασχίσει ο λόγιος γίνεται σοφός.Αν το διασχίσει ο ποιητής γίνεται προφήτης.

Χαλίλ Γκιμπράν,Άμμος και Αφρός,εκδ. PRiNTA